πήγαινε στη θάλασσα, αν δεν έχεις πάει ακόμη. Θα λυτρωθείς. Ανάμεσα ουρανού και θάλασσας το μυαλό σου θα λαμπικάρει. Θα νοιώσεις ελεύθερος. Πήγαινε...

"ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ" ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

«Δεν υποτιμούσα τον κίνδυνο.Και ίσως οι αμφιβολίες που φώλιαζαν μέσα μου,ίσως αυτές νάταν που φτέρωναν την τόλμη μου. Λέω «ίσως».Δεν ξέρω .ούτε κανείς άλλος θαλασσοπόρος θα μπορούσε να σας πεί με βεβαιότητα ποιος είναι ο βαθύτερος λόγος που τον σπρώχνει στο μεγάλο τόλμημα. Αλλοι περνούν τον ωκεανό για να σπάσουν ένα προηγούμενο ρεκόρ, άλλοι ρομαντικοί για να μεταρσιωθούν στην μοναξιά και την μεγαλωσύνη του πόντου,άλλοι να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους μπροστά στην παντοδυναμία της φύσεως…γιατί όμως πρέπει να το εξιχνιάσουμε;
Άς σηκώσουμε τα πανιά ,υπακούοντας στην φωνή που μας προστάζει μέσα μας κι άς ανοιχτούμε στο άπειρο μ’ ευγνωμοσύνη για ότι μας βρεί…» απ’ «Το Ταξίδι της Χαράς»

Tον Σάββα Γεωργίου είχα την τύχη να τον γνωρίσω, και να τον έχω δάσκαλο (ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ με τα όλα του), από εκείνους τους ανθρώπους που δεν τους παίρνει το μάτι σου αν δεν τους ξέρεις ή δεν σου έχουν πεί γι’ αυτούς!
Τον θυμάμαι να μας κάνει μάθημα, τι μάθημα δηλαδή;, Ιστορία εμπειριών, καμμιά φορά με το κονιακάκι στο χέρι(ήταν και χειμώνας).
-Ποιά νομίζετε ότι είναι η πιο δύσκολη θάλασσα στην Ελλάδα παιδιά;
- To Νότιο Αιγαίο,Το Κρητικό, το Ικάριο…όλα τα πελάγη λέγαμε μ’ ένα στόμα.
Χαμογελούσε με κατεβασμένο το βλέμμα…ο Κορινθιακός Κόλπος είναι παιδιά.
Μας έκανε μια φορά μάθημα για το «αντινέμωμα» και τους χοντρούς καιρούς…αυτό κάνεις άμα είναι δυναμωμένος ο καιρός,εκείνο προσέχεις, αν τονε στρώσει για τα καλά, κατεβάζεις και δένεις την μάτσα στο κατάστρωμα…ταξιδεύεις πλέον ξυλάρμενος.
- Όταν παιδιά, ερχόμουνα από την Αμερική στα 1956 με την «Χαρά » και την
Σού παρέα*, πέσαμε σ’ ένα καθούρι, σωστός κυκλώνας με τα όλα του, έξι μέρες
κάναμε τούμπες μεσ’ την χαρά…στο τέλος πήραμε απόφαση, ότι είναι να γίνει άς γίνει…και τι νομίζετε ότι κάναμε παιδιά;
Φερέλπιδες στεριανοί αρχίσαμε να μιλάμε δια την σωτηρίαν των ανθρώπων…
φορέσατε τα σωσσίβια…ετοιμάσατε το life raft…ατενίσατε τον ορίζοντα ελπίζοντας σε παραπλέοντα πλοία, κάποιος ακόμα πιο λογικός άρχισε να μιλάει για διαθήκη σε μπουκάλι.
Ο Καπτά Σάββας χαμογέλασε όπως πάντα( οι τύποι αυτοί είναι συνήθως ήρεμοι και γαλήνιοι, εκτός και αν καταφέρεις να διασταυρωθείς με τα μάτια τους και δείς τα χαμηλά βαρομετρικά μέσα τους).

από http://xoirovoskos.blogspot.com
Ερωτα,…έρωτα κάναμε σα νάταν μαζί η πρώτη και η τελευταία φορά παιδιά!
Δεν πέρασα τον Ωκεανό,τον περάσαμε…έλεγε για την Σού!
Ο Σάββας Γεωργίου μέσα από ένα δύσκολο ταξίδι ανακάλυψε αυτό που πολλοί ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει: την αρχή της ισοτιμίας των δύο φύλων σε αντιδιαστολή με τη φαύλη και ισοπεδωτική ισότητα. «Μοιραστήκαμε στα ίσια όλες τις δυσκολίες και τις χαρές. Μαζί ζήσαμε όλες τις συγκινήσεις της περιπέτειας, μόνο που ο καθένας αντέδρασε με το δικό του τρόπο ανάλογα με το φύλο του. Εγώ έβαλα τη δύναμη τη μυική, σαν άντρας. Εκείνη την τρυφερότητα και την κατανόηση». «Ποτέ δε λογάριαζα πως θα είχα μαζί μου έναν τόσο καλό σύντροφο. Δεν ξέρω, αν ήταν άλλος, ένας άντρας, αν το ταξίδι θα γινόταν πιο γρήγορο ή πιο εύκολο. Εκείνο που ξέρω είναι ότι κανείς δεν θα με βοηθούσε στην εκπλήρωση αυτού μου του ονείρου με τόση ζέση».Ήταν λοιπόν ένα συντροφικό ταξίδι, όπου ο καθένας από το πόστο του, στη βάρδια του, μεγαλούργησε!