Κοίτα τριγύρω, κοίτα καλά
Είναι η θάλασσα, η ζωή, ο θάνατος η ψυχή μου
Μύρισέ την, άγγιξέ την καλό μου παιδί,
κι όταν πια παλικάρι θα γενείς,
αρμένισε και ζήσε την
με δέος και λατρεία όπως της πρέπει
Και κει αριστερά, είναι στη δύση του ο ήλιος
με τον Πουνεντογάρμπη αγκαλιά το νοτερό,
να στέλνουν τις ανάσες τους εδώ κι εκεί
Βίρα τη Μεγίστη μας καλέ μου,
'Ασε να τιμονέψω κάμποσο τη λαγουδέρα μας
μέχρι να σκαντζάρουμε παιδί μου
Κοίτα τριγύρω, κοίτα καλά
Κοίτα τη θάλασσα,
Άδραξε κάθε όψη της
τη ζωή, το θάνατο
τη φωλιά της καρδιάς μου


Σοφία Μωρές, Οι δρόμοι της θύελλας