ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΧΟΡΝ

Ο Παντελής Χορν, γιος του Αυστριακού Δημητρίου Χορν και της Ματίνας Κουντουριώτη, εγγονής του Λάζαρου Κουντουριώτη, γεννήθηκε στην Τεργέστη στα 1881. Ήταν παιδί 7-8 ετών όταν η οικογένεια του εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση της μητέρας του έγινε ναυτικός παρ’ όλο που ποτέ του δεν αγάπησε τη θάλασσα. Το 1899 αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων ως σημαιοφόρος και υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό μέχρι το 1919, οπότε μετετάγη στο Λιμενικό Σώμα. Αποστρατεύθηκε το 1926 με το βαθμό του υποναυάρχου. Σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του ως αξιωματικού: η συνυπογραφή του πρωτοκόλλου για τη σύσταση του Στρατιωτικού Συνδέσμου (4 Ιουλίου 1909), η κατάληψη της νήσου Ίμβρου (1912) όπου ο θρυλικός «Αβέρωφ» τον αποβίβασε- επικεφαλής εκατόν τριάντα ναυτών- στην Ίμβρο την οποία και κατέλαβε αναλαμβάνοντας τη διοίκησή της, και η προσχώρηση στο κίνημα του Βενιζέλου (1916).


Υπήρξε ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς του Μεσοπολέμου. Βρισκόταν συνεχώς στην επικαιρότητα, όχι μόνο με τα τριάντα πολυπαιγμένα θεατρικά του έργα, αλλά και με συνεντεύξεις, άρθρα και χρονογραφήματα σε εφημερίδες και λαϊκά περιοδικά.

Με την πρωτοβουλία των γιων του, Δημήτρη και Γιάννη, συγκεντρώθηκαν όλα τα σωζόμενα θεατρικά του και εκδόθηκαν από το Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν. Τους πέντε τόμους των έργων επιμελήθηκε η Έφη Βαφειάδη, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από έρευνες της ίδιας και με τη συνδρομή της Στεφανί Ι. Χορν, προέκυψε το βιβλίο Ανεμομαζώματα.Σκόρπιες σελίδες ημερολογίου του Παντελή Χορν. Είχαν δημοσιευτεί σε συνέχειες στο Μπουκέτο (1931-32) και περιέχουν αναμνήσεις μιας δεκαπενταετίας (1906-1921) από τη ζωή του στο θέατρο και στο Πολεμικό Ναυτικό. Με σατιρική διάθεση- συχνά αυτοσαρκαζόμενος- παρακοκουθεί τα ανεβάσματα των έργων του και τις συμπεριφορές των ηθοποιών στα παρασκήνια, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί και στα φιλολογικά στέκια της εποχής.

Παδιά του Π. Χορν είναι ο εκδότης Γιάννης Χορν και ο μεγάλος ηθοποιός Δημήτρης Χορν.
Πέθανε στην Αθήνα, στα 1941.