Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Ο Παναγιώτης Τέτσης στην έκθεση με έργα του στο ΜΙΕΤ


Μία έκθεση με χαρακτικά έργα ενός σπουδαίου δημιουργού, του Παναγιώτη Τέτση εγκαινιάστηκε στην πόλη μας πριν λίγες μέρες στο Πολιτιστικό Κέντρο του ΜΙΕΤ - Βίλα Καπαντζή. Ο καταξιωμένος εικαστικός, μάλιστα, παρευρέθη στα εγκαίνια της έκθεσης.
Υπό τον τίτλο «Χαρακτική» η έκθεση, με 61 χαρακτικά έργα της συλλογής του ΜΙΕΤ, καλύπτει χρονολογικό φάσμα δημιουργίας 20 ετών, από την πρώτη καλλιτεχνική περίοδο έως τη δεκαετία του ’80, δίνοντας έτσι στο θεατή μια ολοκληρωμένη εικόνα για το χαρακτικό έργο του Παναγιώτη Τέτση. Η έκθεση ολοκληρώνεται στις 24 Νοεμβρίου.

ΓΙΑ ΤΟΝ Π. ΤΕΤΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ«δεν θα ‘πρεπε να θεωρηθεί [η χαρακτική] ανεξάρτητα από την προηγούμενη ζωγραφική εργασία μου, είναι κομμάτι της ή συνέχειά της, αλλάζει μόνον το μέσον… και από αυτό το μέσον θέλησα να αντλήσω ζωγραφικές δυνατότητες που προσφέρονται αγνοώντας τη γραφική αντίληψη της παλιάς παραδόσεως¹…». Με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζει ο ζωγράφος-χαράκτης και ακαδημαϊκός Π. Τέτσης το χαρακτικό του έργο, μιλώντας στον κατάλογο της πρώτης έκθεσης χαρακτικής το 1958 στην Αίθουσα Αρμός. H ενασχόλησή του με την χαρακτική ξεκινά τα έτη 1953-1956, κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Ecole des Beaux-Arts, κοντά στον χαράκτη E. J. Goerg. Αν και άριστος «χειριστής» του χρώματος, επιδίδεται με την ίδια δεξιοτεχνία στα ασπρόμαυρα ζωγραφικά και χαρακτικά του έργα γιατί, όπως εκείνος χαρακτηριστικά λέει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Τα Νέα: «Με το ασπρόμαυρο βλέπεις περισσότερο από όσα με το χρώμα. Το χρώμα δε σε αφήνει να πας πιο πέρα. Όταν βλέπεις το ασπρόμαυρο μετέχεις περισσότερο, γίνεσαι πιο ενεργός, ανοίγουν τα φτερά της φαντασίας σου, συνεργάζεσαι κατά κάποιον τρόπο²».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Π. Τέτσης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925. Το 1940 πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Klaus Vrieslander και η γνωριμία του με τον Δ. Πικιώνη και Ν. Χατζηκυριάκο-Γκίκα καθόρισε τη μετέπειτα πορεία του.
Από το 1943 έως το 1949 φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Δ. Μπισκίνη, Π. Μαθιόπουλο και Κ. Παρθένη. Με κρατική υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux-Arts, όπου, μεταξύ άλλων, διδάχθηκε την τέχνη της χαλκογραφίας κοντά στον E. J. Goërg (1953-1956). Το 1960, με τιμητική υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης, επισκέφθηκε την Ιταλία και μελέτησε τα μουσεία της.
Το διδακτικό του έργο το αρχίζει το 1951, όταν διορίζεται επιμελητής –με καθηγητή τον Ν. Χατζηκυριάκο-Γκίκα– στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Δίδαξε επίσης (1958-1976) στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (μετέπειτα Σχολή Βακαλό), του οποίου υπήρξε και ιδρυτικό μέλος, καθώς και στη Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου (1958-1962). Το 1976 εξελέγη καθηγητής στο Γ΄ εργαστήριο ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε και πρύτανης το διάστημα 1989 έως 1991, και δίδαξε έως το 1992. Από το 1993 είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το χαρακτικό του έργο, ιδιαίτερα σημαντικό και συμπληρωματικό του ζωγραφικού του, το έχει παρουσιάσει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

metamarks