Η ποίηση είναι μια διαδικασία λυτρωτικής εξομολόγησηςστην Ελένη Χριστοδούλου
Στα μονοπάτια της ποίησης μας παίρνει ταξιδευτές μαζί του ο Χρήστος Δασκαλάκης, ο Υδραίος Συγγραφέας που μετρά ήδη στο ενεργητικό του δύο ποιητικές συλλογές, «Τη στιγμή που θα φεύγω» και «Χιλιόμετρα». Μιλήσαμε μαζί του και μας μετέφερε λίγο το άρωμα και το χρώμα της ποίησης μέσα από τα δικά του μάτια, και αισθανθήκαμε σαν να κυλάει μέσα από τις λέξεις και τις εικόνες μια αγνή δοτική ψυχή που ζει έντονα την κάθε στιγμή.
Κύριε Δασκαλάκη τι σημαίνει για εσάς η ποίηση;
Η ποίηση είναι ένα είδος μοναχικής καταγραφής της αλήθειας. Για εμένα προσωπικά, λειτουργεί σαν μια διαδικασία λυτρωτικής εξομολόγησης, ένας τρόπος καταγραφής της δικής μου αλήθειας, ένας τρόπος επικοινωνίας με το κοινό, χωρίς να χρειάζεται η συναναστροφή μαζί του. Η ποίηση, σου επιτρέπει να είσαι απομονωμένος, αποστασιοποιημένος, «παγιδευμένος» στη δική σου θελημένη μοναξιά και παράλληλα, με έναν μαγικό τρόπο να μπορείς να επικοινωνείς με τους άλλους χωρίς να φλυαρείς και να πρέπει να βγεις έξω από το μικρό σου δωμάτιο. Μια μοναχική διαδικασία, που προσωπικά με μαγεύει και ταυτόχρονα με κάνει να αισθάνομαι δυνατός και πλήρης.
Η ποίηση είναι ένα είδος μοναχικής καταγραφής της αλήθειας. Για εμένα προσωπικά, λειτουργεί σαν μια διαδικασία λυτρωτικής εξομολόγησης, ένας τρόπος καταγραφής της δικής μου αλήθειας, ένας τρόπος επικοινωνίας με το κοινό, χωρίς να χρειάζεται η συναναστροφή μαζί του. Η ποίηση, σου επιτρέπει να είσαι απομονωμένος, αποστασιοποιημένος, «παγιδευμένος» στη δική σου θελημένη μοναξιά και παράλληλα, με έναν μαγικό τρόπο να μπορείς να επικοινωνείς με τους άλλους χωρίς να φλυαρείς και να πρέπει να βγεις έξω από το μικρό σου δωμάτιο. Μια μοναχική διαδικασία, που προσωπικά με μαγεύει και ταυτόχρονα με κάνει να αισθάνομαι δυνατός και πλήρης.
Από ποια ηλικία αρχίσατε το γράψιμο;
Ξεκίνησα να γράφω από την ηλικία των 14. Η ανάγκη για συντροφικότητα και επικοινωνία με οδήγησε, μετά το διάβασμα, στη δική μου, προσωπική καταγραφή σκέψεων και συναισθημάτων. Το να ανακαλύπτεις από μικρή ηλικία ότι μπορείς να έχεις έναν δικό σου, κρυφό σύμμαχο και παράλληλα να ωριμάζεις μαζί του, είναι ένα δώρο και μια ευλογία που σε γλυτώνει από πολλά σκοτεινά μονοπάτια και πολλές δύσκολες καταστάσεις.
Ξεκίνησα να γράφω από την ηλικία των 14. Η ανάγκη για συντροφικότητα και επικοινωνία με οδήγησε, μετά το διάβασμα, στη δική μου, προσωπική καταγραφή σκέψεων και συναισθημάτων. Το να ανακαλύπτεις από μικρή ηλικία ότι μπορείς να έχεις έναν δικό σου, κρυφό σύμμαχο και παράλληλα να ωριμάζεις μαζί του, είναι ένα δώρο και μια ευλογία που σε γλυτώνει από πολλά σκοτεινά μονοπάτια και πολλές δύσκολες καταστάσεις.
Πώς ξεκινά η έμπνευση και γεννιέται ένα ποίημά σας;
Η έμπνευση, είναι πάντα ένας απρόσκλητος επισκέπτης. Σε βρίσκει την ώρα που περπατάς για τη δουλειά σου ένα συννεφιασμένο πρωινό, σε βρίσκει τη στιγμή που ακούς μια όμορφη μελωδία, σε βρίσκει τη στιγμή που αφήνεσαι στη θέα ενός ηλιοβασιλέματος στο αγαπημένο σου νησί. Ένα συναίσθημα, μια εικόνα, μια ιδέα, μια εμπειρία, μπορούν να μεταμορφωθούν σε λέξεις και από εκεί σε ποίηση. Η αίσθηση της μοναξιάς τις κρύες μέρες του χειμώνα, η ομορφιά του τοπίου την ώρα που περπατώ στους δρόμους της Ύδρας, η αγωνία μου για το αύριο, η αναζήτηση της ευτυχίας, έχουν υπάρξει πολλές φορές πρωταγωνιστές στις λευκές σελίδες του τετραδίου μου. Και είναι πάντα μια όμορφη διαδικασία το να γυρνάω στα βιβλία μου, να ξαναδιαβάζω τα τυπωμένα πλέον ποιήματα και κάθε φορά να θυμάμαι τη στιγμή της γέννησής τους. Ίσως και αυτή να είναι από τις μεγαλύτερες χαρές ενός συγγραφέα, μετά την αποδοχή του κόσμου. Ενός κόσμου, που ευγνωμονώ για την αγάπη και τη στήριξη που προσέφεραν σε εμένα και τα βιβλία μου.
Η έμπνευση, είναι πάντα ένας απρόσκλητος επισκέπτης. Σε βρίσκει την ώρα που περπατάς για τη δουλειά σου ένα συννεφιασμένο πρωινό, σε βρίσκει τη στιγμή που ακούς μια όμορφη μελωδία, σε βρίσκει τη στιγμή που αφήνεσαι στη θέα ενός ηλιοβασιλέματος στο αγαπημένο σου νησί. Ένα συναίσθημα, μια εικόνα, μια ιδέα, μια εμπειρία, μπορούν να μεταμορφωθούν σε λέξεις και από εκεί σε ποίηση. Η αίσθηση της μοναξιάς τις κρύες μέρες του χειμώνα, η ομορφιά του τοπίου την ώρα που περπατώ στους δρόμους της Ύδρας, η αγωνία μου για το αύριο, η αναζήτηση της ευτυχίας, έχουν υπάρξει πολλές φορές πρωταγωνιστές στις λευκές σελίδες του τετραδίου μου. Και είναι πάντα μια όμορφη διαδικασία το να γυρνάω στα βιβλία μου, να ξαναδιαβάζω τα τυπωμένα πλέον ποιήματα και κάθε φορά να θυμάμαι τη στιγμή της γέννησής τους. Ίσως και αυτή να είναι από τις μεγαλύτερες χαρές ενός συγγραφέα, μετά την αποδοχή του κόσμου. Ενός κόσμου, που ευγνωμονώ για την αγάπη και τη στήριξη που προσέφεραν σε εμένα και τα βιβλία μου.
Την Κυριακή 13 Ιουλίου 2014 και ώρα 20:30 θα πραγματοποιηθεί στο Ιστορικό-Αρχείο Μουσείο Ύδραςη παρουσίαση των βιβλίων «Τη στιγμή που θα φεύγω» και «Χιλιόμετρα», του Χρήστου Δασκαλάκη, τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Στοχαστής». Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν η Διευθύντρια του ΙΑΜΥ Ντίνα Αδαμοπούλου, η Φιλόλογος, Καθηγήτρια του Λυκείου Ύδρας, Γιάννα Πετροχείλου και η Εκδότρια της «Φωνής της Ύδρας», Ελένη Χριστοδούλου. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη τη βραδιά στο χώρο του μουσείου θα πραγματοποιηθεί πώληση των βιβλίων. Τα έσοδα από τις πωλήσεις των βιβλίων του συγγραφέα από την παρουσίαση αλλά και από το πωλητήριο θα διατίθενται υπέρ των σκοπών του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας
http://www.fonitisydras.com/index.php/themata/interview/item/850-synentefxi_tou_xrhstou_daskalaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου