ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ

ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΚΟΡΟΥ
Ήταν ένα εκλεκτό καφενείο που έζησε κοντά εκατό χρόνια, άφησε εποχή για όλα του και έκλεισε όταν οι περιστάσεις το επέβαλαν..  Ονομαστό για την καλή του φήμη, αφού εκτιμούσε τον κάθε πελάτη και ποτέ δεν τον παραμελούσε.  Δεν το ενδιέφερε αν ήτο μεγάλος καραβοκύρης ή απλός ναύτης, σπουδαίο ή άσημο πρόσωπο και αυστηρά ετηρείτο η σειρά της προσέλευσής του για να του δώσει ότι θέλει.  Είχαν σ' αυτό καταργηθεί οι τάξεις της κοινωνίας, όλοι ανεξαιρέτως οι Υδραίοι μπορούσαν να πάνε και να κουβεντιάσουν τα ενδιαφέροντά τους.  Το πρωτοάνοιξε ο Ανδρέας Κορός τα τέλη του περασμένου αιώνα σε αυτή την ίδια θέση για τους νεωτέρους στην αποβάθρα των καραβιών της γραμμής και από την αρχή έγραψε λαμπρές σελίδες τιμής.
 Μετά από αυτόν το παρέλαβε ο γιος του Μιχάλης όταν τούτοςήτο  23 χρονών (1919).  Το διατήρησε 50 ολόκληρα χρόνια και με προοδευτικές για την εποχή του αντιλήψεις.  Συνέβαλε με τον τρόπο του να γράψει ακόμα πιο λαμπρές σελίδες ιστορίας, δεν ευρέθη κανείς που να μην είχε σε αυτό μεγάλη εκτίμηση και θεωρείτο στην Ύδρα καφενείο παραδοσιακό.
Ένα  σημαντικό προσόν του ήτο η αυστηρά καθαριότης του, καθαρότης  σε όλα του που έφθανε στα όρια της σχολαστικής υδρέικης και μερικές φορές της υπερβολής.
Η ετοιμασία του καφέ σωστή ιεροτελεστία, που ετηρείτο πιστά από τα πρώτα χρόνια του ανοίγματός του και μέχρι ακόμα τησ ημέρας του κλεισίματος του καφενείου.  Αγόραζε Α -Α ποιότητα καφέ, τα παλαιά χρόνια της Μέκας και ζάχαρη της Ολλανδίας εκλεκτή.  Τον καβούρντιζε πάντοτε μόνος του σαν τελετουργικά, τον άλεθε πάντα μόνος του υπομονετικά και έτσι με τέχνη ολοδική του ο καφές έγινε να έχει όλο το άρωμά του.
 Σαν οι περιστάσεις τον ανάγκασαν να κλείσει το καφενείο, τον πήρε μαζί του ο ανεψιός του Βασίλης Σίακος στο σπίτι του στα καμίνια και του πρόσφερε τη φροντίδα του μέχρρι την τελευταία ημέρα της ζωής του τα 87 του χρόνια.  Με  δυο μοναδικές επιθυμίες να έχει, η πρώτη σαν γνήσιος Υδραίος την αγάπη για την Εκκλησία και να καπνίζει σαν παλαιός ναργιλέ.
 Έτσι το καφενείο του Κορού ανήκει τώρα στις αναμνήσεις.  Επίσης ο ίδιος ο Μιχάλης ο Κορός και στα περασμένα και αξέχαστα του νησιού μας

ΥΔΡΑΙΚΑ ΝΕΑ 1983 ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΡΕΣ