Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

"Πάλι; Πάντα"


"Ύδρα; Από εκεί είσαι;" με ρωτάνε όσοι πρωτοακούν ότι πήγα δύο φορές αυτό το καλοκαίρι. Δίνω πάντα την ίδια απάντηση: "Όχι, αν και θα το 'θελα."
Όσοι με ξέρουν λίγο καλύτερα, αρκούνται σ'ένα "Πάλι Ύδρα;" κι απαντάω "πάντα Ύδρα".

Μα, εσένα, δεν σου κάνει ούτε αυτό εντύπωση κι αρκείσαι να σχολιάσεις "αναμενόμενο" και με ρωτάς πώς πέρασα.
Και θέλω να σ'τα πω όλα: Για το περπάτημα μέχρι την παραλία -κλασσικά στο Καστέλο- και για την Ισπανίδα που μας έβγαλε φωτογραφία και της έπιασα κουβέντα στα Ισπανικά για την καταγωγή και τις ρίζες της. Για τον ροκά γείτονά μας, που άνοιγε το ραδιόφωνο κάθε μέρα στις 7 ακριβώς κι εμείς κλείναμε τη δική μας μουσική κι ακούγαμε τη δική του και καταλαβαίναμε ποια τραγούδια αγαπούσε περισσότερο, επειδή ανέβαζε την ένταση και κάπου-κάπου τραγουδούσε κι ο ίδιος κάποιο ρεφραίν και κατάφερνε, έτσι, να μας εγείρει ακόμη περισσότερο την περιέργεια να δούμε το πρόσωπό του. Δεν έτυχε ποτέ. Θέλω να σου πω και για τη θέα από το κάστρο, που μπορείς να τη χαζεύεις ώρες κι η ματιά σου επικεντρώνεται στο χρώμα της θάλασσας κι η σκέψη σου μαζεύεται στο τοπίο και παύεις να ψάχνεις το κινητό σου και δεν σε νοιάζει τι λέει το ρολόι σου και γελάς μ'εκείνο το πρόβλημα που σε ταλάνιζε τόσες ώρες. Και μετά, όταν έπεφτε ο ήλιος, πηγαίναμε μέχρι τα κανόνια -κάθε μέρα στο ίδιο παγκάκι- κι αφήναμε να μας ο αέρας, χωρίς να χρειάζεται να μιλάμε και κυλούσε γρήγορα η ώρα μέχρι τη βραδινή έξοδο. Κι έτσι θυμάμαι να σου πω και για τις πέτρινες σκάλες, στη διαδρομή από το λιμάνι μέχρι το δωμάτιο -που ξεκινούσαμε να τις ανεβαίνουμε βράδυ και, φθάνοντας, είχε ήδη ξημερώσει.
Μα, τελικά, δεν σου λέω τίποτα. Νιώθω τα λόγια μου λιγότερα και φτωχότερα από ποτέ. Γιατί ξέρω καλά πως πρέπει να βρεθείς εκεί για να νιώσεις την ψυχή του τόπου κι εκείνη των ανθρώπων. Γι'αυτό, σου προτείνω μόνο να ταξιδέψεις κι εσύ μέχρι την Ύδρα για να καταλάβεις. Κι όταν βλέπω πως απαντάς καταφατικά, προλαβαίνω να σου ζητήσω να μην πας χωρίς εμένα. Χαμογελάς και συμφωνείς. Ίσως του χρόνου...

της Δανάης Δεληπέτρου
http://www.axortagos.gr/pali-panta.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

metamarks