Ο Θρύλος εφαρμόζει «Νόμο 4000» στους πράσινους… Γαμπρούς της Ευτυχίας

ΚΟΚΚΙΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Ο Θρύλος εφαρμόζει «Νόμο 4000» στους πράσινους… Γαμπρούς της Ευτυχίας

Γράφει ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ

Για την αθλητική εφημερίδα Γαύρος, 11-11-2012

Η Ύδρα είναι ένας μαγευτικός μικρός τόπος για τον επισκέπτη της. Ειδικά οι ηλιόλουστες χειμωνιάτικες ημέρες της του αφήνουν πληθώρα αναμνήσεων αλλά και αισθηματικών ή οποιονδήποτε άλλων αναζητήσεων.

Βγάζει παράλληλα, ένα περίεργο κράμα,  μια κοσμικότητα με μια απομόνωση, και σε ταξιδεύει, αν μη τι άλλο, σε μια Ελλάδα με βάθος τουλάχιστον δύο αιώνων, από την προ- Επαναστατική περίοδο κι έπειτα. Άλλωστε ελάχιστες αλλαγές έχουν γίνει, τουλάχιστον στο εξωτερικό της περιτύλιγμα, από τότε!

Συγχρόνως όμως, είναι κι ένας «δυνατός» τόπος για εκείνους που τη ζουν 365 ημέρες το χρόνο, με όλες τις δυσκολίες που αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι το 1954 ο δάσκαλος Μιχάλης Κακογιάννης επέλεξε τον τόπο αυτό  για να γυρίσει «Το κορίτσι με τα μαύρα», την ωραιότερη ίσως, μα και «σκληρότερη» ελληνική ταινία. Με το ανεπανάληπτο ζεύγος Λαμπέτη-Χορν να ζουν με το νου, τα μάτια  και το σώμα ολόκληρο έναν μοιραίο για τα δεδομένα της ελληνικής επαρχίας έρωτα, πλημμυρισμένο από την ομορφιά αλλά και την (άσπλαχνη ενίοτε) αλμύρα της θάλασσας.

Τρία χρόνια μετά η Σοφία Λόρεν με «Το παιδί και το δελφίνι» έδωσαν σε αυτή την πιο ιδιαίτερη γωνιά της γης που πατούμε, τη διεθνή λάμψη που της έλειπε αλλά και την εδικαιούτο με το παραπάνω.

Η «ΛΑΓΟΥΔΕΡΑ»

Κάπου εκεί όταν το παγκόσμιο jet set έπιανε «στασίδι» στην Ύδρα τη… μικρούλα, ένας άνθρωπος που διέθετε σε όλο της το μεγαλείο την αστική ευγένεια, δημιούργησε με πολύ κέφι και μεράκι τη «Λαγουδέρα», ένα νυχτερινό κέντρο-πρότυπο στη διασκέδαση από το 1959 μέχρι σήμερα. Και τώρα ακόμα, που δεν υπάρχουν  ούτε εκείνη, ούτε ο αξέχαστος εκείνος ωραίος τύπος, ο Μπάμπης Μωρές,  που τη «γέννησε»…

Και το 1962 έσκασαν μύτη στην Ύδρα «Οι γαμπροί της ευτυχίας» με το ανεπανάληπτο εκείνο τρίδυμο των κωμικών Βασίλης Αυλωνίτης- Γεωργία Βασιλειάδου-Νίκος Ρίζος, άρτι αφιχθέν από τα Καμένα Βούρλα ως «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός», κι έδεσε το… γλυκό της προβολής του νησιού στο πανελλήνιο!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ

Ουρές στήνονταν στα ταμεία των κινηματογράφων της εποχής κατά την α’ προβολή της νέας ταινίας. Στις 17 Οκτωβρίου εκείνης της χρονιάς είχε κάνει πρεμιέρα αλλά και την Κυριακή 11 Νοεμβρίου 1962 (σαν σήμερα πριν από πενήντα χρόνια ακριβώς) πάλι το ίδιο γινόταν. Στο «Τιτάνια» της Πανεπιστημίου, στα «Ιλίσια» της Παπαδιαμαντοπούλου, στο «Αλεξάνδρα» της Πατησίων και στο «Άντζελα», λίγο πριν από τέρμα της ιδίας οδού.

Στα… ντουζένια του τότε ήταν κι ο «Νόμος 4000» του Γιάννη Δαλιανίδη, όχι μόνο στα χέρια του αστυνομικού κράτους αλλά και στη μεγάλη οθόνη. Παιζόταν για δεύτερη εβδομάδα στο «Ρεξ» της Πανεπιστημίου και στο «Κάπιτολ» του Πειραιά, όπου συνέρρεαν «μιλιούνια» οι θαυμαστές της Ζωής Λάσκαρη και οι… ερωτοχτυπημένες με τον Βαγγέλη Βουλγαρίδη!

Ωραία ήταν αυτά τα θεάματα, για το γέλιο και την ξένοιαστη ζωή οι «Γαμπροί» και για τη σκληρή πραγματικότητα η εμπνευσμένη από το νόμο «περί τεντιμποϊσμού» η άλλη, αλλά για το…βράδυ!

Το κυριακάτικο εκείνο πρωινό το πρόγραμμα είχε Εκκλησία για τους γηραιότερους και βόλτα για τους νεώτερους, το μεσημέρι «το καλύτερο γεύμα της εβδομάδας» για όλους σχεδόν και τις πρώτες απογευματινές ώρες… γήπεδο για τους φιλάθλους.

Και τι γήπεδο! Στο Καραϊσκάκη διεξαγόταν «η μητέρα των μαχών» μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, στο πλαίσιο της 7^ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής.

ΑΔΕΛΦΟΙ ΧΕΛΜΗ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

Με τους «τριφυλλοκτόνους» (είτε ως ποδοσφαιριστές, είτε ως προπονητές, είτε ως διοικητικούς παράγοντες)αδελφούς Βαγγέλη και Γιάννη Χέλμη στον πάγκο του, ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στον αγωνιστικό χώρο με τερματοφύλακα τον Στάθη Τσανακτσή, στην άμυνα τους Γιάγκο Σημαντήρη, Μίμη Στεφανάκο και Βαγγέλη Μίληση, στη μεσαία γραμμή τους Κώστα Πολυχρονίου και Πότη Μπαρμπαλιά και επιθετική πεντάδα τους Κώστα Παπάζογλου, Γιώργο Σιδέρη, Παύλο Γρηγοριάδη, Αριστείδη Παπάζογλου και Στέλιο Ψύχο.

Δυο αδέλφια στον πάγκο και άλλα δύο στην επίθεσή του (τους Παπάζογλου) διέθετε ο Θρύλος!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΓΚΕΪΜ

Από την άλλη πλευρά οι αντίπαλοί του, με προπονητή τον βρετανό Χάρι Γκέιμ, εμφανίστηκαν με τον Μιχάλη Βουτσαρά κάτω από τα δοκάρια, στα «μετόπισθεν» τους Αριστείδη Καμάρα, Κώστα Λινοξυλάκη και Γιώργο Ανδρέου, στα χαφ τον Τάκη Λουκανίδη με τον Ζαχαρία Πιτυχούτη και «μπροστά» τους Δημήτρη Θεοφάνη, Ανδρέα Παπαεμμανουήλ, Κώστα Τουμπέλη, Μίμη Δομάζο και Βαγγέλη Πανάκη.

ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΑΠΟ ΤΙΣ… 5 ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ

Στις 3 μ. μ. έδειξε τη σέντρα ο ρουμάνος ρέφερι Τοτς αλλά και τρεις ώρες νωρίτερα να το είχε κάνει θα συνέβαινε το ίδιο και το  αυτό αφού από τις 12 δεν έπεφτε… καρφίτσα στις εξέδρες. Όπως σημείωνε για το γεγονός αυτό ο αθλητικός Τύπος της επομένης «το ενδιαφέρον και ο φανατισμός αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Ασφαλώς και στάδιο 100.000 θα γέμιζε και πάλι θα υπήρχε…  έλλειψις εισιτηρίων! Αυτό αποδείχθηκε όχι μόνο από την αγωνιώδη αναζήτηση εισιτηρίων απ’ όλη σχεδόν την Ελλάδα αλλά κι από την προσέλευση στο γήπεδο αυτών  που –Κύριος οίδε πως-εξασφάλισαν ένα «εισιτηριάκι». Ποτέ δεν είχε ξαναγίνει αυτό. Και ποτέ δεν παρουσιάσθηκε περίπτωσις –που σημειώθηκε εχθές- να φτάσουν οι φίλαθλοι μπροστά στις πόρτες του γηπέδου   από τα ξημερώματα της Κυριακής! Μάλιστα! Από τις 5 το πρωί -όπως μας είπαν φύλακες και περίοικοι του γηπέδου- έφθαναν στις πόρτες, αρχίζοντας την «ουρά» φίλαθλοι οπαδοί των δύο ομάδων»!

ΓΚΟΛ, ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ ΚΑΙ… ΓΡΟΘΙΕΣ

Κι αυτό ήταν! Στο 11^ο λεπτό ο Π. Γρηγοριάδης μ’ ένα σιγανό σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Βουτσαρά, που παρά το πλονζόν που πραγματοποίησε δεν κατάφερε να τη διώξει, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στις 25.000 των φιλάθλων, ερυθρολεύκων στη συντριπτική πλειοψηφία τους.

Στο 32^ο λεπτό οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν με καρφωτή κεφαλιά του Τ. Λουκανίδη, μετά από κόρνερ του Θεοφάνη και με αυτό το 1-1 πήγαν οι 22 παίκτες στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα.

Με την έναρξη της επανάληψης όμως ο μέγας δήμιος του ΠΑΟ αλλά και όλων των αντιπάλων του Θρύλου Γ. Σιδέρης«πήρε τη σκυτάλη» και εκμεταλλευόμενος τη σύγχυση που επικρατούσε στην αμυντική γραμμή των «πρασίνων», έδωσε την πρωτοπορία στο σκορ στον Ολυμπιακό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στο 83^’ ο ίδιος παίκτης ανέβασε το δείκτη σε 3-1, μετατρέποντας σε γκολ το πέναλντι που κέρδισε ο Σημαντήρης μετά την ανατροπή του από τον Ανδρέου.

Ο Παναθηναϊκός αρκέστηκε στο να μειώσει το σκορ σε 3-2, που ήταν και το τελικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης, στο αμέσως επόμενο λεπτό με κοντινό σουτ του Λινοξυλάκη, ύστερα από φάουλ του Παπαεμμανουήλ.

Δεν έλειψε τίποτα από αυτό το ντέρμπι από βεγγαλικά και καπνογόνα μέχρι άγριες μπουνιές (τους χώρισαν αστυνομικοί) μεταξύ Πολυχρονίου και Παπαεμμανουήλ, διαρκούντος του αγώνος αλλά και μετά το τέλος του συνέβη το εξής… παράλογο σκηνικό. Ενώ  οι περισσότεροι συνάδελφοί τους αποχωρούσαν αγκαλιασμένοι από τον αγωνιστικό χώρο, ανταλλάσοντας φανέλες, τέσσερις παίκτες (δύο από κάθε πλευρά, οι Τσανακτσής και Σημαντήρης του Ολυμπιακού με τους Θεοφάνη και Τουμπέλη του Παναθηναϊκού) συνέχισαν ακάθεκτοι το έργο που είχαν ξεκινήσει νωρίτερα οι Πολυχρονίου και Παπαεμμανουήλ.

Πάντως επειδή στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα είναι εκείνο που πάντα μετράει, οι ερυθρόλευκοι (επηρεασμένοι, φαίνεται, από τις αίθουσες προβολής της εποχής) εφήρμοσαν τον «Νόμο 4000» απέναντι στους… «Γαμπρούς της Ευτυχίας»!