Στα μάτια σου η ελευθερία

Θάλασσες του νου μου

Η θύμησή τους πανάκεια

χαμόγελο στον πανικό του μυαλού

Παράθυρα στους πιο φωτεινούς ουρανούς

Σα μέλι γλυκό το γέλιο τους

Σα μέλι γλυκό κυλά

απ' αυτή τη παλάμη που τρέμει

Τι λόγια να ψάξω

Τι λόγια να πω

Είσαι ολόγυρα

μα σε βρίσκω με τα μάτια κλειστά

Δεν είσαι πουθενά

Σε κρατούν ζωντανό οι σκέψεις μου

Γεννούν φτερά και πετούν κοντά σου

Σε κρατούν τα χέρια μου που απλώνονται

και ψηλαφίζουν ένα κόσμο

κενό απ' τη παρουσία σου

Σε κρατά η λαχτάρα μου

που χτίζει έν' ακόμη κόσμο προσωπικό

Ζεις κι εσύ σ' αυτόν το κόσμο

και σε συναντώ συνέχεια

κάθε που δραπετεύω

κάθε που σε θυμάμαι

και με καίει αυτή η λαχτάρα

να κοιτώ τα μάτια σου

βαθιά, όσο αντέχω.

Σοφία Μωρές, Ρεστία