Η Μαρία Ιορδανίδου ήταν κόρη του Υδραίου Νικολάκη Κριεζή και της Πολίτισσας Ευφροσύνης Μάγκου. Ποτέ δεν είχε πάψει ούτε στιγμή να μιλάει με καμάρι για την υδραίικη καταγωγή της. Είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1897 όπου κι έζησε τα παιδικά της χρόνια. Ήλθε για λίγο στον Πειραιά για να επιστρέψει πάλι στην Κωνσταντινούπολη όπου και φοίτησε στο Αμερικάνικο Κολέγιο. Το 1914 βρέθηκε στο Βατούμ της Ρωσίας καλεσμένη από ένα θείο της για διακοπές αλλά αποκλείστηκε εκεί με το ξέσπασμα το Α Παγκοσμίου Πολέμου και την Οκτωβριανή επανάσταση στη συνέχεια. Έμεινε πέντε χρόνια στη Ρωσία και σ΄αυτο το διάστημα φοίτησε στο γυμνάσιο της Σεβαστουπόλεως. Σαν επέστρεψε πάλι στην Πόλη βρήκε την οικογένειά της καταστρεμένη οικονομικά και τότε ρίχτηκε στη βιοπάλη. Το 1920 Στην Αλεξάνδρεια γνωρίζει τον Ιορδάνη Ιορδανίδη νέο καθηγητή, φλογερό κομμουνιστή και το 1923 έρχονται στην Αθήνα όπου παντρεύονται κι εγκαθίστανται.. Τα κτυπήματα της μοίρας δεν επιτρέπουν στη Μαρία να σηκώσει κεφάλι. Μένει μόνη με τα δύο παιδιά της, το Γιάννη και τη Νέλλη και η ζωή τους γίνεται μυθιστορηματική πλέον, αφού σαν καρυδότσουφλα τους χτυπάνε τα κύματα της δικτατορίας του Μεταξά, της κατοχής και του εμφύλιου . Το 1959 62 χρόνων τότε, αισθάνεται πως η μάχη που έδωσε για να επιβιώσει αυτή και τα παιδιά της, την γιγάντεψε την γέμισε δύναμη και πνευματικά αποθέματα και ξεκινάει το γράψιμο. 
Γράφει πρώτα τη Λωξάντρα που κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό με 29 εκδόσεις και τους τηλεθεατές αφού σαν σήριαλ είχε την πιο μεγάλη ακροαματικότητα. Μέσα από τη ζωή της παίρνει υλικό και συνεχίζει με τις Διακοπές στον Καύκασο, Σαν τα τρελά πουλιά, Του κύκλου τα γυρίσματα και με το τελευταίο της η Αυλή μας.
Βραβεύτηκε το 1978 από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με τον Χρυσό Σταυρό και το Οφίκιο της Αρχόντισσας του Οικουμενικού Θρόνου. Ο Γιάννης Ρίτσος είπε για την Ιορδανίδου: "Λυπήθηκα πάρα πολύ για το χαμό της, γιατί ήταν αξιόλογη συγγραφέας και εξαιρετικός άνθρωπος. Τα γραφτά της ήταν γεμάτα καλοσύνη ανθρωπιά και αγάπη. Πολυαγαπημένη δέσποινα των ανθρώπων των γραμμάτων αλλά και της τέχνης της χώρας μας."
Στις 6 Νοεμβρίου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών.. Ετάφη στο νεκροταφείο Νέας Σμύρνης
Πηγή: Η Φωνή της Ύδρας 1989 από το αρχείο του Μπάμπη Μωρές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου