ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΥΔΡΑΙΩΝ ΗΡΩΩΝ

Γεώργιος   Σαχίνης, απόγονος του Δημήτριου Σαχίνη

Ο Γεώργιος Σαχίνης είναι επίτιμος δικηγόρος. Υπήρξε νομικός σύμβουλος του Εθνικού Θεάτρου, συνεργάτης των Μινωτή, Νίτσου και Κούρκουλου. Αντιστάθηκε στη γερμανική κατοχή μέσω της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιζόμενων Νέων (Π.Ε.Α.Ν.) και της «Ιερής Ταξιαρχίας». Είναι πρόεδρος της «Αδελφότητος των Υδραίων Αθηνών» και υπήρξε αντιπρόεδρος του «Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών

1821». «Προτού επικρατήσει το Σαχίνης, η οικογένεια είχε αρχικά το επώνυμο Κιοσσές. Ο Αντώνιος Κιοσσές ήταν το 1770 στα Ορλωφικά το πρώτο θύμα της επαναστατικής δράσης της οικογένειας».  Ο γιος του, Δημήτριος Σαχίνης, μαζί με τους γιους του, Αντώνιο και Γεώργιο, συνελήφθησαν δολίως από τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων το 1810, εξαιτίας του υπερβολικά μεγάλου –600ων τόνων– πλοίου

τους, του «Ίρις». Ο Γεώργιος κατάφερε να δραπετεύσει και μετέπειτα έγινε ναύαρχος και υπασπιστής του Όθωνα. Αγωνίστηκε με το πλοίο του «Μιλτιάδης» σε 27 ναυμαχίες, μαζί με το μικρό αδελφό του, Νικόλαο. O αδελφός τους Σταύρος, φρούραρχος της Σφακτηρίας, έπεσε μαχόμενος εκεί. Οι αδελφές τους, Μαρία

και Ξανθή, είχαν παντρευτεί με τους Λάζαρο Τσαμαδό και Εμμανουήλ Τομπάζη, αντίστοιχα. Τα αρχοντικά τους στεγάζουν σήμερα τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων και τη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο γιος του Γεώργιου Σαχίνη, Δημήτριος, παντρεύτηκε την κόρη του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Παναγιωτίτσα. Σπούδασε στο  Μόναχο και υπηρέτησε το βασιλιά Γεώργιο Α’ ως αυλάρχης και υπουργός ναυτικών.

  

Αλέξανδρος Τομπάζης, απόγονος του Εμμανουήλ Τομπάζη

Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Ν. Τομπάζης γεννήθηκε στις Ινδίες το 1939 και ήρθε στην Ελλάδα το 1946. Είναι τρισέγγονος του ναυάρχου Εμμανουήλ Τομπάζη και της Ξανθής Σαχίνη. Η  οικογένεια Γιακουμάκη, προερχόμενη από τα Βουρλά της Μικράς  Ασίας, εγκαταστάθηκε στην Ύδρα το 1668 και μετονομάστηκε  σε Τομπάζη το 1818. Ο Εμμανουήλ Τομπάζης ήταν ναυμάχος  της Ελληνικής Επανάστασης και αρμοστής Κρήτης (1823-24). Αρχικά, θεώρησε πρόωρη τη συμμετοχή της Ύδρας στην

Eπανάσταση, αλλά στη συνέχεια συμμετείχε ενεργά. Μαζί με τον αδελφό του, Ιάκωβο, είχαν τρία πλοία. Πήρε μέρος σε πολλές ναυμαχίες, όπως της Πάτρας και του Γέροντα, ενώ συμμετείχε στις  Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου (1822) και του Άστρους (1823)  ως πληρεξούσιος των Υδραίων. Ο απόγονός του φοίτησε στο

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και εργάστηκε τα πρώτα χρόνια  για τον Κ. Α. Δοξιάδη. Το 1963 ίδρυσε το δικό του γραφείο  αρχιτεκτονικών μελετών, το οποίο δραστηριοποιείται και στο εξωτερικό, ενώ ο ίδιος ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική και  τη φωτογραφία. Έχει επίσης τιμηθεί με βραβεία σε διάφορους  αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. «Από τα τέλη της δεκαετίας του  ’70, με απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης και κατασκευής, το οποίο αναπτύσσω σε πολλά διεθνή συνέδρια»,  λέει. Θεωρείται, άλλωστε, ότι είναι αυτός που εισήγαγε τη  βιοκλιματική αρχιτεκτονική στην Ελλάδα

  

Ο Φίλιππος Δεμερτζής-Μπούμπουλης  απόγονος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας

Στις Σπέτσες, όπου μεγάλωσε και τελικά πέθανε η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ζει ο πέμπτης γενιάς εγγονός της. Ο Φίλιππος Δεμερτζής-Μπούμπουλης, ναυπηγός στο επάγγελμα και ιδρυτής του μουσείου της καπετάνισσας στο νησί, δηλώνει περήφανος για την προγιαγιά του, αλλά ταυτόχρονα και υπεύθυνος για το όνομα που του κληροδότησε. «Από τις οικογενειακές ιστορίες που έχω ακούσει, η Μπουμπουλίνα ήταν μια γυναίκα εξαιρετικά προοδευτική για την εποχή της. Εμπαινε μέσα στα πλοία και τα διοικούσε σαν άντρας. Διαχειριζόταν τον πλούτο του σπιτιού της με ικανότητα και αγαπούσε τόσο πολύ την Ελλάδα, που δεν δίστασε να δώσει όλη της την περιουσία για τον αγώνα της απελευθέρωσης του έθνους» λέει ο κ. Μπούμπουλης και εξηγεί: «Το μουσείο είναι το σπίτι όπου έζησε η Μπουμπουλίνα. Μέσα σε αυτό βρέθηκαν και διάφορα υπάρχοντά της. Ηταν παρατημένο. Ετοιμο να γκρεμιστεί. Πήρα, λοιπόν, την απόφαση και το αναστήλωσα στη μνήμη της. Αν κρίνω από τις προσωπογραφίες και τα προσωπικά της αντικείμενα, εκτός από σπουδαία αγωνίστρια ήταν και αρχοντογυναίκα». Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης. Μετά τον θάνατο του πατέρα της επέστρεψε με τη μητέρα της στην Υδρα και αργότερα εγκαταστάθηκαν στις Σπέτσες, όταν η μητέρα της παντρεύτηκε τον καπετάνιο Δημήτριο Λαζάρου-Ορλόφ. «Η συγγένεια μου με την Μπουμπουλίνα προέρχεται από την πλευρά της μητέρας μου. Γι’ αυτό και έχω δύο επίθετα. Επίτηδες κρατάμε οικογενειακώς και το Μπούμπουλης, για να μη χαθεί με το πέρασμα των χρόνων. Για να καταλάβετε, ο παππούς της μαμάς μου ήταν ένας από τους γιους της. Οταν ήμουν μικρός, άκουγα να λένε πως η προγιαγιά μου ήταν μια ατίθαση γυναίκα με πάθος για τη θάλασσα».

Η Μπουμπουλίνα παντρεύτηκε δύο φορές και μεγάλωσε επτά παιδιά. «Ο δεύτερος άντρας της ήταν ο Μπούμπουλης. Χήρεψε στα 40 της χρόνια και κληρονόμησε από αυτόν τεράστια περιουσία. Εκτός από γενναία αγωνίστρια, ήταν και σπουδαία μάνα. Η δική μου μητέρα μου έλεγε πάντα πως ο παππούς της (γιος της Μπουμπουλίνας) της έλεγε ότι η Λασκαρίνα μάθαινε στα παιδιά της να αγαπούνε την Ελλάδα». Δυστυχώς, το τέλος της καπετάνισσας ήρθε μετά από μια οικογενειακή διαμάχη. «Ενας από τους γιους της Λασκαρίνας είχε κλέψει την κόρη ενός Σπετσιώτη για να την πάρει γυναίκα του. Ο πατέρας της κοπέλας κατέφθασε με το σόι του έξω από το σπίτι της Λασκαρίνας. Κουβέντα στην κουβέντα, και αφού η καπετάνισσα εξαπέλυε ύβρεις από το παράθυρο της κάμαράς της, κάποιος σήκωσε την κουμπούρα του και τη σημάδεψε στο μέτωπο» περιγράφει ο κ. Μπούμπουλης και τονίζει: «Είμαι περήφανος που είμαι Ελληνας και που στις φλέβες μου ρέει το ίδιο αίμα με αυτό της Μπουμπουλίνας».

  

Η Φαίη Βώκου απόγονος του Ανδρέα Μιαούλη

Αλυσίδα ολόκληρη από ναυμαχίες και επιχειρήσεις συνθέτουν τον πίνακα της δράσης του ήρωα Ανδρέα Μιαούλη, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Ανδρέας Βώκος.

«Το “Μιαούλης” ήταν μάλλον παρατσούκλι που του είχαν βγάλει οι ναύτες του επειδή τους φώναζε “μια ούλη κουπί”. Εγώ είμαι απόγονος έκτης γενιάς» λέει η δημοσιογράφος Φαίη Βώκου, η οποία εμφανίζεται κάθε Σαββατοκύριακο στο πάνελ της εκπομπής της Σταματίνας Τσιμτσιλή. «Πραγματικά αισθάνομαι περήφανη για τις ρίζες μου, παρ’ όλο που έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε. Η γιαγιά μου μου έλεγε πως ο Μιαούλης ήταν περήφανος άνθρωπος. Πραγματικά στις ημέρες που ζούμε έχω ανάγκη να σκέφτομαι την καταγωγή μου» λέει η όμορφη δημοσιογράφος και συμπληρώνει: «Απόγονοι του προπάππου μου υπάρχουν αρκετοί, ακόμη και στο Περού. Μάλιστα, τα ξαδέλφια μου και οι θείοι μου που ζουν εκεί ζητάνε εδώ και αρκετά χρόνια να αποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα».

Μίλτος Σαχτούρης, Απόγονος του Γιώργη Σαχτούρη

Σημαντικός νεοέλληνας ποιητής. Εντάσσεται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που διαδέχθηκε τους νεωτερικούς ποιητές του μεσοπολέμου.

Με καταγωγή από την Ύδρα, γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1919 στην Αθήνα και ήταν δισέγγονος του ναυάρχου του '21 καπετάν Γιώργη Σαχτούρη. Το 1937 εγγράφηκε με προτροπή του πατέρα του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά μετά το θάνατό του την εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι στην ποίηση. Δεν άσκησε ποτέ του κανένα βιοποριστικό επάγγελμα και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν απόκτησε οικογένεια

Τιμήθηκε με τρία βραβεία: Το 1956 με το Α' Βραβείο του διαγωνισμού «Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές» της RAI για τη συλλογή του «Όταν σας μιλώ», το 1962 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Τα Στίγματα» και το 1987 με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του «Εκτοπλάσματα».

Έργα του έχουν μεταφραστεί στη γαλλική, αγγλική, ιταλική, γερμανική, πολωνική και βουλγαρική. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τους Μάνο Χατζιδάκι, Αργύρη Κουνάδη, Γιάννη Σπανό, Κυριάκο Σφέτσα και Νίκο Ξυδάκη.

Ο Μίλτος Σαχτούρης έφυγε από τη ζωή στις 29 Μαρτίου του 2005.

http://www.aya.com.gr/pdf/lifeandstyle.pdf

http://arkoleon.blogspot.com/2011/02/1821.html

http://ydraxromata.blogspot.com/