 |
| Το Νεράιδα δισχίζει τη διώρυγα της Κορίνθου (29 Απριλίου 2010) (Φωτ: Ε. Πατρίκιος) |
Από τις 14 Σεπτεμβρίου θα ξεκινήσει ένα 15νθημερο ταξίδι στους παραδοσιακούς του προορισμούς σε Σπέτσες, Ερμιόνη, Ύδρα, Πόρο, Μέθανα και Αίγινα. Ειδικότερα στις Σπέτσες θα βρίσκεται από 14 έως 17, στην Ερμιόνη από 17 έως 19, στην Ύδρα από 20 έως 21, στον Πόρο από 22 έως 24, στα Μέθανα από 24 έως 25 και στον Αίγινα από 26 έως 29. Το πρόγραμμα μπορεί να τροποποιηθεί λόγω καιρικών συνθηκών.
Σε κάθε λιμάνι θα παραμένει για δυο με τρεις ημέρες προκειμένου να μπορέσουν να το επισκεφτούν όσοι το είχαν χρησιμοποιήσει για τις μετακινήσεις τους παλαιότερα αλλά για να το γνωρίσουν οι νεώτεροι. Μάλιστα έχουν προγραμματιστεί επισκέψεις και για μαθητές των δυο τελευταίων τάξεων του Δημοτικού, Γυμνασίων και Λυκείων. Οι δύο διάδρομοι του πλοίου έχουν αντικείμενα και φωτογραφίες από την ιστορία του ενώ στη πρύμνη υπάρχει αίθουσα με αντικείμενα και φωτογραφίες από την επιχειρηματική ζωή του Γιάννη Λάτση.
Για να μπορέσει το πλοίο όμως να κάνει ταξίδια ως πλωτό μουσείο έπρεπε να ξεπεραστούν γραφειοκρατικοί «σκόπελοι». Για να καταστεί αυτό εφικτό έπρεπε να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις και σχετικές υπουργικές αποφάσεις. Μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από το 2010.
Το νομοθέτημα τελικά ολοκληρώθηκε πριν από έναν περίπου χρόνο ενώ, όπως διευκρίνισε ο Γραμματέας του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Δημήτρης Αφεντούλης, η χρηματοδότηση του μουσείου γίνεται αποκλειστικά και μόνο από ο Ίδρυμα ενώ οι επισκέψεις θα είναι δωρεάν και πρόσθεσε πως δεν υπάρχει κανενός είδους φοροαπαλλαγή.
Επίσης, σημείωσε, πως ανάλογα με τα αποτελέσματα του πρώτου ταξιδιού του θα αποφασιστεί η περαιτέρω χρήση του και εξετάζεται να γίνεται χρήση του για εκδηλώσεις αρκεί, όπως είπε, να είναι συμβατές με τον χαρακτήρα του πλοίου το οποίο ανήκει στο Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «Πλωτό Μουσείο Νεράϊδα».
Η ιστορία του πλοίου
Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1939 στο Φίουμε (σημερινή Ριέκα) στις ακτές της Κροατίας. Αρχικά έφερε την επωνυμία «Λαουράνα» και από το 1939 έως το 1941 έκανε ακτοπλοϊκά δρομολόγια στην βόρεια Αδριατική. Το 1941 μετατράπηκε σε ένα από τα επτά διασωστικά πλοία της Ιταλίας κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1943 κατελήφθη από τους Άγγλους στην Τυνησία αλλά παρέμεινε υπό ιταλική σημαία με έδρα τη Βαλέτα της Μάλτας.
Το 1946 πωλήθηκε από την αγγλική κυβέρνηση σε μαλτέζικη εταιρεία και από τότε εκτελούσε δρομολόγια ως επιβατηγό στη γραμμή Μάλτα - Συρακούσες. Το 1949 το αγόρασε ο Γιάννης Λάτσης και μετά από εργασίες επισκευής στις αρχές Απριλίου 1950 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του πλοίου παρουσία του μετέπειτα πρωθυπουργού Νικόλαου Πλαστήρα. Δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν πως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού διεξήχθη ανοιχτή ψηφοφορία για το όνομα του πλοίου και συγκεκριμένα ο κάθε καλεσμένος σημείωνε σε ένα χαρτί το όνομα της προτίμησής του. Παρόλο που πλειοψήφησε το όνομα «Έλλη», τελικά επικράτησε το «Νεράϊδα», το οποίο παραπέμπει στον τόπο καταγωγής του Πλαστήρα και η τελετή ονοματοδοσίας έγινε στην Ύδρα.
Στη συνέχεια ξεκίνησε τα δρομολόγια στον Αργοσαρωνικό έως το 1970 με καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι του Πειραιά ενώ κάθε Τετάρτη επέκτεινε τα δρομολόγιά του προς Λεωνίδιο και κάθε Παρασκευή προς Μονεμβασιά.
Έχει «πρωταγωνιστήσει» σε ελληνικές και ξένες ταινίες ενώ στα σαλόνια και τα καταστρώματά του έχει «φιλοξενήσει» προσωπικότητες του καλλιτεχνικού και πολιτικού χώρου.
Το πλοίο θεωρείτο τότε ως η πιο σημαντική επένδυση του Γ.Λάτση καθώς είχε άλλα δυο πλοία, μικρότερα σε μέγεθος. Ο ίδιος το αγαπούσε ιδιαίτερα και μάλιστα κάποιοι τον θυμούνται άλλοτε να κόβει εισιτήρια, άλλοτε να μεταφέρει αποσκευές επιβατών και να μοιράζει κάρτες ελευθέρας επιβίβασης.
Γι' αυτό και δεν οδηγήθηκε προς διάλυση όπως συμβαίνει με την πλειονότητα των παλιών πλοίων. Το 2007 η οικογένεια Λάτση αποφάσισε να φύγει από την Ελευσίνα, όπου βρίσκονταν παροπλισμένο από το 1974, το «Νεράϊδα» και να «ταξιδέψει» πάνω σε άλλο πλοίο έως τη Κροατία όπου θα γινόταν η μετασκευή του η οποία διήρκεσε περίπου τρία χρόνια.
Παράλληλα δύο ομάδες συγκέντρωναν και επεξεργάζονταν υλικό από τη ζωή και το έργο του Γιάννη Λάτση σε Ελλάδα, Ελβετία, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία κ.α. που περιελάμβανε και επτά χιλιάδες φωτογραφίες από τις οποίες έγινε ψηφιοποίηση σε δύο χιλιάδες. Η απόφαση που ελήφθη ήταν η αξιοποίηση του υλικού και η παρουσίασή του στον κόσμο. Επίσης εκδόθηκε και ένα βιβλίο που έχει την επωνυμία του πλοίου και εξιστορεί την επιχειρηματική ζωή του Γιάννη Λάτση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου