Τα μάτια σου, η καταχνιά τους
Λέξεις χωρίς ήχο
Ιστορίες της ζωής μου
Μνήμες πολέμων που ποτέ δε πολέμησα
Ποτάμια συναισθημάτων που ποτέ δεν ένιωσα
Τοπία γνώριμα που δεν έχω ξαναδεί
Θάλασσες απέραντες που δεν έχω ταξιδέψει
Γέφυρες τα μάτια σου στα μάτια μου
Στην ψυχή μου, στην ταραχή της
Κάτι ανασαλεύει μέσα
Το μέρος εκείνο που θυμάται
Και το κρατάει μυστικό
Κάτι αρχίζει να με καίει
Να ξυπνάει τη λαχτάρα
Και το πάθος
Όλων των παράξενων πραγμάτων
Που με στοιχειώνουν χρόνια τώρα
Και δεν έχω προσεγγίσει καν το γιατί