ΟΔΗΓΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟ ΠΟΛΙΚΟ..........

Ερχόμαστε και παρερχόμαστε έχοντας προδιαγεγραμμένο τον χρόνο και τον χώρο μας. Και δεν έχει και τόση σημασία τελικά τι είπαμε τι κάναμε τι πετύχαμε. Μόνο το γιατί. Από που πηγάσανε οι σκέψεις, οι ιδέες οι πράξεις τα λόγια μας που έτσι κι αλλιώς και αυτά μετά την αποχώρησή μας, μένουν ίσως στις σελίδες κάποιου τετραδίου ή στις μνήμες κάποιων συνοδοιπόρων μας. Το μόνο που μένει, το μόνο που παίρνουμε είναι η Αγάπη. Η Αγάπη για τον στόχο, για τον σκοπό, για τους ανθρώπους, για τον κόσμο και τα πλάσματά του. Κοιτώ τ' αστέρια κάθε βράδυ. Έχω την πολυτέλεια εδώ σ' αυτό τον τόπο. Την μεγάλη άρκτο, την κασσιόπεια, τον πήγασο, τον Άρη. Όλα. Τα ίδια που κοίταξαν αμέτρητα μάτια πιο παλιά. Και ξέρω πως κι άμα θα λείψω ίσως κάποιοι τις ίδιες σκέψεις θα κάνουν και δε με νοιάζει αν δε με θυμάται πια κανείς όταν θα έχει παρέλθει και το στερνό "παιδί μου". Απλά είμαι από τώρα ήσυχη, γεμάτη που ότι κι αν έκανα ότι κι αν είπα ότι κι αν σκέφτηκα πήγασε από Αγάπη, καθάρια, τεράστια, αέναη σαν κρύσταλλο αψεγάδιαστο που υπήρξε και όταν ήρθε η ώρα διακτυνίστηκε πέρα απ' τα αστέρια , στο σύμπαν ολούθε. Παντού και πουθενά...........