Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ. 1.



Στα δυτικά του λιμανιού της Ύδρας, ανάμεσα στα πεύκα και στα βράχια υψώνεται επιβλητικό το Αρχοντικό Κουντουριώτη. Ένας λιτός σταυρός ανάμεσα στο κτήριο και στη θάλασσα σηματοδοτεί τον τάφο του Παύλου Κουντουριώτη. Ο Γεώργιος Κουντουριώτης (1782-1858) ήταν ο πρώτος ιδιοκτήτης του Αρχοντικού και ανήκε σε μια από τις πλουσιότερες και σημαντικότερες οικογένειες της Ύδρας. Αρχικά επώνυμο της οικογένειας ήταν Ζέρβα, από τους πρώτους οικιστές του νησιού όπου κατέφυγαν εκεί πιθανώς από την Ήπειρο, στρατιώτες του Σκεντέρμπεη. Το επίθετο Κουντουριώτης πρόκειται για παρωνύμιο που είχε δοθεί στον Χατζή-Γεώργιο Ζέρβα μετά από την επιστροφή του από την Κούντουρα, χωριό στην Μεγαρίδα. Ο γιος του Αναγνώστης Ανδρέας Κουντουριώτης παντρεύτηκε μια από τις κόρες του πάμπλουτου έμπορου Λάζαρου Κοκκίνη, ένας γάμος που έθεσε τις βάσεις της μεγάλης περιουσίας των Κουντουριωτών. Ο Αναγνώστης διατηρούσε εμπορικό οίκο στη Γένουα και ο γιος του Λάζαρος τον αντιπροσώπευε στην Ύδρα. Αρχές του 19ου αιώνα η περιουσία της οικογένειας αυξάνεται θεαματικά. Τότε είναι που ο Γεώργιος χτίζει το Αρχοντικό του. Η παράδοση θέλει τις στέρνες των δύο αρχοντικών Λάζαρου και Γεωργίου γεμάτες τάληρα. Πριν το 1821 η περουσία τους έφθανε στα 14.000.000 τάληρα και 16 πλοία. Γολέτες , μπρίκια και τρικάταρτα. Οι θαλασσινές τους εξορμήσεις ξεπερνούν το μέτρο της ανθρώπινης δραστηριότητας και η περιουσία τους που πια ξεπερνά τα 800.000 δίστηλα προσφέρεται κατά τα 3/4 στον Αγώνα. Εκτός από αυτή όμως την πλουσιοπάροχη συνεισφορά, τα δύο αδέλφια είχαν μεγάλη συμμετοχή και στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου καθώς και κάποιοι από τους γιους και τους γαμπρούς τους. Με το τέλος της επανάστασης η οικογένεια βρίσκεται χωρίς περιουσία και το αρχοντικό αρχίζει να ερειπώνεται. Το 1855 γεννιέται ο Παύλος Κουντουριώτης. Στις αρχές του 20ου αιώνα συγκεντρώνει τα μερίδια των συγκληρονόμων του Αρχοντικού και το επισκευάζει με απόλυτο σεβασμό στην ιστορία του και το χαρακτήρα του. Λάτρεψε το "κάστρο" του και πάντα στο νου του είχε την αγωνία της τύχης του μετά τον θάνατό του. Ευτυχώς αγοράστηκε το 1992 από το Υπουργείο Πολιτισμού, αναστηλώθηκε και αποτελεί μνημείο και ένδοξο σημείο αναφοράς μιας τεράστιας και πολύ σημαντικής σελίδας της νεότερης ελληνικής ιστορίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

metamarks