Διανύοντας την ένατη δεκαετία της ζωής του, ο Παναγιώτης Τέτσης εξακολουθεί να συμβιώνει με την τέχνη και να είναι δημιουργικός.
Στο εργαστήριό του, καθημερινά, προσκαλεί την έμπνευση και αντλεί τα θέματα του, όπως λέει, από... «αυτό που βλέπω. Τα μάτια με τροφοδοτούν». Αν και άριστος «χειριστής» του χρώματος, από τους ζωγράφους της γενιάς του '30 που αποτύπωσε τη ζωή με τόσο έντονα χρώματα, επιδίδεται με την ίδια δεξιοτεχνία στα ασπρόμαυρα ζωγραφικά και χαρακτικά έργα του. Γεννημένος στην Υδρα το 1925, το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής. Την ίδια χρονιά γνωρίζει τους «πραγματικούς του δασκάλους», τον Δημήτρη Πικιώνη και τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα. Ωριμάζει καλλιτεχνικά στη διάρκεια της δεκαετίας του '50, εποχή που τα αφηρημένα κινήματα έχουν αρχίσει να επηρεάζουν τους νέους καλλιτέχνες στην Ελλάδα και συμπίπτουν με το τέλος μιας δεκαετίας πολέμων και διχασμών.
Στη μετεμφυλιακή ατμόσφαιρα, η απόρριψη της παράδοσης και η ρήξη με ό,τι έχει προηγηθεί γίνεται η νέα σημαία. Η ΑΣΚΤ είναι το σύμβολο του ακαδημαϊσμού και του κομφορμισμού και οι εικαστικοί αυτής της γενιάς μεταναστεύουν στα μεγάλα κέντρα των καλλιτεχνικών επαναστάσεων στην Ευρώπη και την Αμερική (Κεσσανλής, Κανιάρης, Τσόκλης, Τάκης, Κουλεντιανός κ.ά.). Ο Τέτσης παραμένει πιστός στη δική του επιλογή και δηλώνει ότι τον καθοδηγούν οι αισθήσεις του, επιστρέφει κάθε καλοκαίρι στη νησιωτική ύπαιθρο, εκεί που έχει θεμελιώσει την αδιάκοπη και μοναδική σχέση του με το θέμα του.
Επιμένει να την καλλιεργεί αποφεύγοντας την παγίδα της επανάληψης, με στοχαστική αναπαράσταση και με ανανέωση της χρωματικής του παλέτας. Η στοχαστικότητά του τον κάνει να μην κατατάσσεται πουθενά, αγαπάει πράγματα που δεν του ανήκουν: «Μια βάρκα με κουπιά στο ήσυχο παλιό λιμάνι της Υδρας, που δεν απέκτησα ποτέ». Αυτό τον καιρό εργάζεται για να δημιουργήσει μια «συμφωνία του γκρίζου», όπως αποκαλεί τα έργα που προγραμματίζει να εκθέσει τον Ιανουάριο του 2015 στο Ιδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. Θεοχαράκη.
Μεγάλες αναδρομικές εκθέσεις του Παναγιώτη Τέτση έχουν γίνει στην Κύπρο, στη Φλωρεντία (Σαλόνε Μπρουνελέσκι 2003), στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Ανδρο (2006), στην Υδρα (2007).
Πορεία γεμάτη ορόσημα
Για πολλά χρόνια καθηγητής σε ελεύθερες σχολές, ο Παναγιώτης Τέτσης δίδαξε από το 1976 μέχρι το 1991 στην ΑΣΚΤ. Το 1989 εξελέγη πρύτανης της Σχολής. Το 1993 έγινε ακαδημαϊκός. Για το έργο του έχουν εκδοθεί τέσσερις μονογραφίες και ένα βιβλίο με κείμενά του για την τέχνη. Ο ίδιος μετέφρασε και προλόγισε το βιβλίο του Ιταλού ζωγράφου του 14ου αιώνα Τσενίνο Τσενίνι «Πραγματεία περί ζωγραφικής», σημαντικό για τις τεχνικές της σχολής του Τζότο. Από την αρχή της καριέρας του μέχρι σήμερα έχει κάνει 60 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα.
Για πολλά χρόνια καθηγητής σε ελεύθερες σχολές, ο Παναγιώτης Τέτσης δίδαξε από το 1976 μέχρι το 1991 στην ΑΣΚΤ. Το 1989 εξελέγη πρύτανης της Σχολής. Το 1993 έγινε ακαδημαϊκός. Για το έργο του έχουν εκδοθεί τέσσερις μονογραφίες και ένα βιβλίο με κείμενά του για την τέχνη. Ο ίδιος μετέφρασε και προλόγισε το βιβλίο του Ιταλού ζωγράφου του 14ου αιώνα Τσενίνο Τσενίνι «Πραγματεία περί ζωγραφικής», σημαντικό για τις τεχνικές της σχολής του Τζότο. Από την αρχή της καριέρας του μέχρι σήμερα έχει κάνει 60 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=23135&subid=2&pubid=63987763
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου