Ύδρα: προορισμός αρχοντικής ομορφιάς

Σχεδόν δίπλα μας, μιάμιση ώρα από το λιμάνι του Πειραιά, η Ύδρα είναι αγαπημένος προορισμός των ερωτευμένων, των καλλιτεχνών, των διασήμων, αλλά και όσων αγαπούν ν’ ανακαλύπτουν έναν τόπο με τα πόδια ή με τα συμπαθή μουλάρια και τα γαϊδουράκια, μιας και σε τούτο το νησί τα αυτοκίνητα δεν έχουν καμιά απολύτως θέση…   Αρχοντική, κοσμοπολίτισσα και ξελογιάστρα, η Ύδρα είναι η αδυναμία μας. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή που είναι ντυμένη με κάθε λογής αγριολούλουδα και πλημμυρισμένη από απίστευτες ευωδιές, χρώματα και θαλασσινή αρμύρα... Πάνω σ’ ένα γυμνό πελαγίσιο βράχο κατάφερε να φωλιάσει τόση ομορφιά! 

Η Ύδρα έγινε γνωστή σ’ όλο τον κόσμο με την ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν, αλλά και τη «Φαίδρα» με τη Μελίνα Μερκούρη.
Τα χρόνια πέρασαν γρήγορα. Όμως, όσα κι αν άλλαξαν στο διάβα του χρόνου, η Ύδρα παρέμεινε αξία αρχοντική! Οι βόλτες με τα πόδια ή με τα μουλάρια στα φρεσκοασβεστωμένα ανηφορικά σκαλοπάτια της σε οδηγούν ψηλά, στις γειτονιές με τα επιβλητικά καπετανόσπιτα που, αναπαλαιωμένα πλέον τα περισσότερα από αυτά, αγναντεύουν από θέση υπεροχής το απόλυτο μπλε της θάλασσας και το γραφικό λιμάνι της. Οι μπουκαμβίλιες και τα γιασεμιά αγκαλιάζουν τρυφερά τους ανεμοδαρμένους μαντρότοιχους που διασφαλίζουν με φροντίδα περισσή την ιδιωτική ζωή των ιδιοκτητών τους από χρόνια μακρινά...

Εδώ βρίσκονται και τα αρχοντικά των Κουντουριώτηδων. Στον παραλιακό δρόμο υψώνεται το αρχοντικό Τσαμαδού, όπου στεγάζεται η παλαιότερη Ναυτική Σχολή του κόσμου, σημερινή Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού, που λειτουργεί στο νησί από το 1749. Στην παραλία βρίσκεται το πολύ ενδιαφέρον Ιστορικό Μουσείο - Αρχείο της Ύδρας, που κρατά καλά φυλαγμένη τη ζωή του τόπου και σε «ταξιδεύει» μέσα από τις εξαιρετικές συλλογές του στο διάβα της πολύπαθης ιστορίας του…

Στα μονοπάτια του χθες…

Για να μάθουμε καλά έναν τόπο πρέπει να πάρουμε πρώτα μια γεύση από την ιστορία του. Όπως διαβάζουμε, λοιπόν, η αρχαία ονομασία του νησιού ήταν Υδρέα (πιθανότατα από τα πολλά νερά της). Μέχρι το 18ο αι. αναφέρεται στους ναυτικούς χάρτες με ονομασία ενετική (Sidra, Cidia, Sidera ή Νύδρα), ενώ το σημερινό της όνομα προήλθε από την παραφθορά του αρχαίου.
Όπως αποκαλύπτουν οι ανασκαφές των αρχαιολόγων στη θέση Επισκοπή, η ζωή στην Ύδρα χτυπά από την ύστερη νεολιθική εποχή. Δύσκολος τόπος και τραχύς, δύσκολη και η επιβίωση για τους κατοίκους του. Άνθρωποι δυναμικοί και με φλόγα για ζωή, όμως, οι Υδραίοι στράφηκαν μοιραία προς τη θάλασσα. Έτσι, έγιναν καλοί ναυτικοί (καπεταναίοι και καραβοκύρηδες) που όργωναν με τα πλοία τους τα πέλαγα. Με τη ναυτοσύνη τους κατάφεραν να αναδείξουν το νησί τους σε μεγάλη ναυτική δύναμη. Γύρω στα τέλη του 18ου αι. ο εμπορικός στόλος της Ύδρας αριθμούσε πάνω από 150 καράβια, που σαλπάρανε για τα πιο γνωστά εμπορικά λιμάνια της Μεσογείου και ως τη Μαύρη Θάλασσα, ελέγχοντας το θαλάσσιο εμπόριο στη Δύση. Πάντα, όμως, επέστρεφαν στον αγαπημένο βράχο τους, τον τόπο τους, εκεί που τους καρτερούσε μια μάνα, μια κυρά, μια αγαπημένη… Τότε χτίστηκαν τα περισσότερα επιβλητικά αρχοντικά της, σμιλεμένα τα περισσότερα από Ιταλούς αρχιτέκτονες και τεχνίτες, με πλούσια εσωτερική διακόσμηση και ζωγραφιστά ταβάνια.

 Την περίοδο της Τουρκοκρατίας απολάμβαναν ιδιαίτερα προνόμια. Όμως, η δίψα για τη λευτεριά θα φέρει τους Υδραίους στην πρώτη γραμμή του αγώνα το 1821. Έδωσαν τα πάντα για την ελευθερία της Ελλάδας, παραχωρώντας τον εμπορικό στόλο τους στον ιερό αγώνα για την πατρίδα. Η μορφή που ξεχώρισε στους αγώνες αυτούς ήταν ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης.

Από τα μέσα Ιουνίου μέχρι το τέλος του μήνα γίνονται στο νησί οι εορταστικές εκδηλώσεις «Μιαούλεια», αφιερωμένες στη δράση του. Περιλαμβάνουν λεμβοδρομίες, αγώνες κολύμβησης, παραδοσιακούς χορούς, αλλά και φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα με αναπαράσταση της πυρπόλησης της τουρκικής ναυαρχίδας. Φέτος τα «Μιαούλεια» θα πραγματοποιηθούν από 14 έως 28 Ιουνίου, με αποκορύφωμα των εκδηλώσεων την 27η Ιουνίου, οπότε και θα γίνει αναπαράσταση της πυρπόλησης της τουρκικής ναυαρχίδας.

Φύγαμε για μια περιήγηση με τα γαϊδουράκια…
Φθάνοντας στο λιμάνι της Ύδρας, θα πιούμε πρώτα το καφεδάκι μας που θα συνοδεύσουμε απαραίτητα με ένα παραδοσιακό υδραίικο αμυγδαλωτό σε μία από τις καφετέριες που απλώνουν τα αναπαυτικά τους καθίσματα πάνω στην προκυμαία του λιμανιού. Τα Σαββατοκύριακα το λιμάνι της Ύδρας σφύζει από ζωή, καθώς πολλά σκάφη, τα πλοία της Γραμμής, αλλά και τα κρουαζιερόπλοια μεταφέρουν αρκετό κόσμο.
Αμέσως συναντάμε και τους αγωγιάτες με τα συμπαθή τετράποδα, που σε προσκαλούν για μια βόλτα στα καλντερίμια της Ύδρας, και τη σχετική ξενάγηση. Η πιο συνηθισμένη βόλτα διαρκεί ένα τέταρτο και στοιχίζει 10 ευρώ. Όμως, πέρα από τη συνήθη διαδρομή, μπορεί κανείς να συνεννοηθεί μαζί τους για μια πιο μακρινή βόλτα, σε όποιο σημείο του νησιού θέλει, με ανάλογο κόστος φυσικά. Όμορφες διαδρομές είναι προς το Καμίνι ή προς τα μοναστήρια του νησιού, αλλά και στις γραφικές γειτονιές με τα επιβλητικά καπετανόσπιτα που «ταξιδεύουν» το νου στη ναυτική παράδοση και αρχοντική καταγωγή αυτού του ξεχωριστού νησιού.

Τα ζώα που χρησιμοποιούν οι αγωγιάτες είναι τα περισσότερα μουλάρια ή γαϊδουράκια, αλλά και λίγα άλογα (τα αποφεύγουν γιατί ταλαιπωρούνται, αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να τρέξουν και καταπονούνται από τα πολλά σκαλοπάτια που έχει το νησί).
Τα ζώα και οι αγωγιάτες που τα δουλεύουν είναι στενά δεμένοι μεταξύ τους. Φυσικά, δεν εκτελούν μόνο χρέη ψυχαγωγίας για τους ταξιδευτές, αλλά μεταφέρουν και εμπορεύματα, υλικά οικοδομών, αποσκευές κ.λπ., αφού είναι το μοναδικό μέσο μεταφοράς πάνω στο νησί. Το κόστος της μεταφοράς είναι, βέβαια, ανάλογο με τη διαδρομή.

Βόλτες και βουτιές
Η Ύδρα, για τη γνωρίσεις καλά, θέλει ίσια παπούτσια (ακόμη καλύτερα, αθλητικά) και αντοχές για περπάτημα. Οι διαδρομές που μπορούμε να κάνουμε είναι πολλές και ενδιαφέρουσες, αρκεί να έχουμε διάθεση για πεζοπορίες. Υπάρχουν δέκα ξεχωριστές διαδρομές, διαφορετικής διάρκειας και δυσκολίας η καθεμιά.
Από τις πιο κλασικές και όμορφες διαδρομές είναι αυτή που ξεκινά από το λιμάνι και κινείται παραλιακά προς Καμίνι, Βλυχό, Παλαμιδά και από εκεί στο εσωτερικό του νησιού, στην Επισκοπή, και στην παραλία της Νήσιζας. Την ώρα του δειλινού θα την απολαύσουμε με ένα δροσερό κοκτέιλ ή έναν καφέ. Με 10 λεπτά περπάτημα θα φθάσουμε από το λιμάνι στο Καμίνι, με τα φροντισμένα υδραίικα σπίτια γύρω από το μικρό λιμανάκι και το ιστορικό «Μουράγιο» (θα θυμηθούμε σκηνές από το γνωστό μιούζικαλ του Δαλιανίδη «Γοργόνες και μάγκες»). Στην ταβέρνα που βρίσκεται εδώ με θέα τη θάλασσα θα απολαύσουμε ψαράκια και άλλες γεύσεις παραδοσιακές.

Συνεχίζοντας μετά τα Καμίνια θα φθάσουμε στην παραλία του Βλυχού, με το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, σμιλεμένο πάνω στο γυμνό βράχο, να παλεύει με τα κύματα.
Στις παραλίες της Ύδρας μπορούμε να φτάσουμε ακόμη με καϊκάκια και θαλάσσια ταξί, τα οποία ξεκινούν από το λιμάνι. Στις πιο απόμακρες, αλλά υπέροχες παραλίες Μπίστι και Άγιος Νικόλαος, με ψιλό βότσαλο, θα φθάσουμε διά θαλάσσης...

Γεύση από Ύδρα!

Περπατώντας στα γραφικά δρομάκια του νησιού, κοντά στο λιμάνι, ο δρόμος μάς έφερε ως το γνωστό για την ποιότητα και τις γεύσεις του ζαχαροπλαστείο - εργαστήριο του «Τσαγκάρη», όπου χρόνια τώρα η γνώση και το μεράκι για τα παραδοσιακά αμυγδαλωτά μεταφέρεται από γενιά σε γενιά…

Μεγάλες πιατέλες με αμυγδαλωτά τυλιγμένα με ζάχαρη άχνη, μικρά σκαλτσουνάκια σε σχήμα μισοφέγγαρου τραβούν το βλέμμα και την όσφρησή μας. Ο κ. Κυριάκος Τσαγκάρης, ο ιδιοκτήτης του, μας προσκαλεί να δοκιμάσουμε και να του πούμε τη γνώμη μας. Είναι όλα εξαιρετικά! Καθώς απολαμβάνουμε τα αμυγδαλωτά, μας εξηγεί ότι υπάρχουν δύο είδη αμυγδαλωτών, τα βρασμένα και τα ψημένα, φτιαγμένα με τα ίδια υλικά (αμύγδαλο, ανθόνερο, σιμιγδάλι, ζάχαρη). Τα σκαλτσουνάκια φτιάχνονται με γέμιση από καρύδι και φρουί γλασέ. Η μητέρα του, η κα Άννα, είναι η μεγάλη τεχνίτισσα που φτιάχνει εδώ και 53 χρόνια τα περίφημα αμυγδαλωτά «Τσαγκάρη». Με το επάγγελμα ασχολείται και ο σύζυγος της κας Άννςας, ο κ. Δημήτρης.

Το μαγαζί, το οποίο βρισκόταν στο λιμάνι, ξεκίνησε ο παππούς Αριστείδης, το 1930. Στη σημερινή του θέση το εργαστήριο - ζαχαροπλαστείο λειτουργεί από το 1970, με την ίδια ποιότητα και το ίδιο μεράκι για τα αμυγδαλωτά. Αξίζει να τα δοκιμάσουμε και να αγοράσουμε για μας και τους φίλους μας. Έτσι, θα έχουμε τη γεύση της Ύδρας για αρκετές μέρες ακόμα…

ΠΗΓΗ:  http://www.alogomagazine.com