Υπάρχουν στην Ύδρα θαμμένοι θησαυροί....

Για να υποθέσουμε ότι σε ένα τόπο υπάρχουν θαμμένοι θησαυροί θα πρέπει αρχικά και κύρια να δεχτούμε σαν δεδομένο πως ο τόπος αυτός γνώρισε κάποτε εποχές πλούτου και αποθησαύρισης.  Τούτο όμως είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο.  Ιστορικά ντοκουμέντα καταδεικνύουν ότι πάνω από τις ράχες της Ύδρας και μέσα στο ιστορικό λιμάνι "περιπάτησαν¨" μυθώδεις θησαυροί.  Από το 1750 μέχρι το 1821 αρκετοί Υδραίοι υπήρξαν σημερινοί Ωνάσηδες.  Κοκκίνης, Κριεζής, Τσαμαδός, Ορλάντες, Τομπάζης, Γκιώνης, Βούλγαρης, Κουντουριώτης κ.α. υπήρξαν αυτή την εποχή τράπεζες, σύμβολα οικονομικά.  

ΛΑΖΑΡΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ

Οι Κουντουριώτες, όπως λέγεται, δεν είχαν χώρους να βάλουν τους θησαυρούς κι ο Λάζαρος, ο πλουσιότερος τότε όλων, τους εναποθήκευσε σε πελώριες στέρνες οι οποίες υπάρχουν μέχρι σήμερα.  Και αφού κυκλοφορούσαν τότε στο νησί μονέδες όλων των τότε κρατών, φυσικό ήταν να γινόταν εναποθήκευση των ακριβών και σίγουρων νομισμάτων, δηλαδή των ασημένιων και των χρυσών. Ακόμη πρέπει να σημειώσουμε ότι κατά την εποχή που αναφερόμαστε πολύς ήταν ο χρυσός (μάλαγμα) στην Ύδρα, ενώ πολλοί έμποροι αγόραζαν τα εμπορεύματά τους δίνοντας το αντίτιμο σε πλάκες ασήμι.  

ΤΣΑΜΑΔΟΣ

Οι Υδραίοι από τα μέσα του 17ου αιώνα εγνώρισαν τον τρόμο του πειρατή και τις λεηλασίες για καλά στο πετσί τους.  Από τα μέσα του 18ου αιώνα και πέρα , η φήμη της ύπαρξης άφθονου πλούτου είχε φέρει την Ύδρα στο στόχαστρο όλων των πειρατών που ελυμαίνοντο τις ελληνικές θάλασσες.  Οι πιο σκληροί πειρατές που ανεφάνησαν τότε ήταν ο Γουλιέλμος Λωρέντζος κι ο Λάμπρος Κατσώνης.  Μαζί με τον δεύτερο μάλιστα βρέθηκαν και Υδραίοι πειρατές.  Την 1η Μαρτίου 1789 ο Γουλιέλμος επέδραμε κατά της Ύδρας και πήρε τρόφιμα και χρήματα από τους κατοίκους (ιστορία νήσου Ύδρας, Λιγνού τόμος Α σελ.34)

Λέγεται μάλιστα ότι ο Γουλιέλμος μαζί με τον Κατσώνη, τον πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου και περί τους 500 Αλβανούς επέδραμον κατά της Ύδρας και μάλιστα μη δυνάμενοι να αποβιβαστούν στο λιμάνι ήλθαν στο Λούμι του Κρίταμι όπου όμως τους αντιμετώπισαν οι Υδραίοι με επικεφαλής μάλιστα την χονδροπαναγιώτα, μητέρα του αγωνιστή του 21 Παναγιώτα.  Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα:

Οι πιο σώφρονες και οικονομικά δυνατοί Υδραίοι, δεν θα έλαβαν, έστω από και και πέρα τα μέτρα τους για να διαφυλάξουν τα πλούτη τους?  Πως όμως? Ασφαλώς θάβοντάς τα.

Στις αρχές του 1792 έχει πέσει στο νησί χολέρα.  Οι πιο πλούσιοι για να γλιτώσουν επήγαν στην Ερμιόνη και κατασκήνωσαν στις ακτές της.  Μαζί τους έφεραν και αρκετά χρήματα.  

ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ

Μια νύχτα όμως τους επιτέθηκε ο Λάμπρος Κατσώνης και τους απογύμνωσε κυριολεκτικά.  Τους πήρε μάλιστα και ένα πλοίο που είχαν για τις μεταφορές τους.  Ερώτημα λοιπόν:  Τους θησαυρούς τους, πριν φύγουν από το νησί, δεν θα έπρεπε να τους είχαν εξασφαλίσει, αφού είχαν την διαρκή απειλή των πειρατών  ?Και όταν ηρέμησαν τα πράγματα, που δεν ηρέμησαν ποτέ, κάποιοι δεν θα είχαν πεθάνει, κάποιοι δεν θα είχαν λησμονηθεί.  Υπάρχουν λοιπόν θαμμένοι θησαυροί στην Ύδρα.........................

ΠΗΓΗ: Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΥΔΡΑΣ 1987, ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΡΕΣ