Τα "Μουσκάρια" στην Ύδρα

Η Αποκριά στην Ύδρα ερχότανε με τα ταμπούρλα την ημέρα του Αγίου Αντωνίου στις 17 Ιανουαρίου.  Τα Ταμπούρλα στην Ύδρα την παλιά εποχή, ήταν πολλά και ονομαστά. Τα βαράγανε τα παλικάρια με τέχνη και λεβεντιά.  Το καλύτερο ταμπούρλο ήτανε του Δημήτρη Δελόπουλου (Κολυμπάδη) κατόπιν πρωτοψάλτη του νησιού.  Το ταμπούρλο δεν έλειπε ποτέ από κανένα αποκριάτικο γλέντι.  Κάθε παρέα μουσκαριών έπρεπε νάχε μαζί της ένα ή δύο, τουλάχιστον, ταμπούρλα.  Και σταματάγανε πια το βράδυ της Καθαρής Δευτέρας.  Τα ΜΟΥΣΚΑΡΙΑ αρχίζανε με το Τριώδι και ντυνόντουσαν πολλοί.  Ήταν δε αυτά λογιών-λογιώνε, όπως:  Μπισδρέδουρης, Λιάπηδες, Αράπηδες, Ζεμπέκηδες, Φουφουλάδες, Γιατροί, Ψαράδες, Καλαμαράδες, Καμηλιέρηδες, Μοίρες, Ομορφοντυμένα και Κακοντυμένα.  Επικεφαλής των Ζεμπέκηδων ήταν τότε ο Γιάννης Γ. Παύλου.

Μουσκάρια στη δεκαετία του ΄30
Ντίνος Παύλου, Κοσμάς Μπαρμπαρής, Πετρογάλονος
Μπαλούρδος, Νίκος Γούναρης, Μπουργάνας, Ντίνος Πινότσης
Χρήστος Παπαδόπουλος, Παναγιώτης Ραβδάς,
Στέλιος Μπαλής, Δ. Λάσκαρης, .Γ. Παπουτσής,
Πετροπετσιώτης, Μίμης Λεμπέσης, Γ. Γκόλφης,
Μπραβάκος κ. α.

Η βόλτα του καρναβαλιού γινότανε την Κυριακή της Τυρινής και ήτανε πολύ μεγάλη.  Από το Νέο Κόσμο την Ξερή Ελιά και το Παζάρι περνάγανε από τον κεντρικό δρόμο, πηγαίνανε στο Καμίνι - Ανάληψη, διασχίζανε Λυκούρεσι - Γκουρμάδα - Κιάφα- Βωρό και κατεβαίνανε στα Καλά Πηγάδια, όπου στήνανε χορό. Κυριακή Πολλοί δε σβέλτοι, πηδάγανε τα πηγάδια με ένα σάλτο και κάνανε το κομμάτι τους στα όμορφα κορίτσια.  Το πηγάδι του Καμινιού το πηδάγανε και με τα άλογα.  Καλύτεροι και άφοβοι σε αυτό το σπορ ήταν οι  Αραπογιάννηδες.

Στη συνέχεια, από τα Καλά Πηγάδια κατεβαίνανε από το Ποτάμι και καταλήγανε στα μαγαζιά του παζαριού, όπου άρχιζε το γλέντι.  Τα τραγούδια ήταν όλα Αποκριάτικα.

Ένα νερό κυρα - Βαγγελιώ..., Κάτω στο γιαλό..., Μηλίτσα πούσαι στο γκρεμό...., Πως το τρίβουν το πιπέρι...,, κ.α.

Και οι χοροί όλοι ελληνικοί:  Μπάλος - Συρτός - Καλαματιανός- Χασάπικος κλπ

Την Καθαρή Δευτέρα, με τα σαρακοστιανά τους, πηγαίνανε από το πρωί στου Ντώνη (μετά Σπανού, ύστερα Ζαραφωνήτη) στο Βλυχό και συνεχίζανε το γλέντι μέχρι αργά το βράδυ.   

Στις Απόκριες παίζανε διάφορα παιχνίδια όπως π.χ. το Αυγό.  Κάνανε αστεία και λέγανε αινίγματα, γλωσσοδέτες κτλ. όπως :

Τα βραστά σκαστά κουκιά με τη βραστή σκαστή χουλιάρα, Φτου σκουληκομηρμυγκότρυπα,  Βράχο, βράχο πήγαινα του βράχου τα σφαχτά ΄τρωγα, Γαϊδουροχοντροκοπανοειδέστατο, Εκκλησιά πελεκητή μολυβωτή μολυβοκοντυλοπελεκητή, κούπα καπακόκουπα, κ.π

Στην δεκαετία του 1950 μετά από μια διακοπή μερικών ετών αυτό το έθιμο να ξανάρχισε ο αξέχαστος Κυριάκος Μισύρος με την τότε παρέα του Ντίνο Παύλου, Φανούριο Βούλγαρη, Φώτη Πουλή, Δημήτρη Ζωγκό, Τάσο Μοίρα, Βαγγέλη Μοίρα, Θόδωρο Ρήγα....

ΠΗΓΗ: Η ΥΔΡΑ ΜΑΣ, 1989, ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΡΕΣ