Σπάνια μπορεί κανείς πλέον - ελλείψει πλοίων - να βρεθεί τέτοια εποχή στα υπόλοιπα νησιά του Σαρωνικού. Μια πραγματικά μαγευτική Ύδρα, βροχερή, προ- χριστουγεννιάτικη με διακοσμημένες τις προσόψεις των λιγοστών ανοικτών καφέ, χωρίς τη γνώριμη καλοκαιρινή βουή των θαλάσσιων ταξί. Μια παραλία ξελαφρωμένη από το δάσος των καταρτιών των διαφόρων σκαφών αναψυχής. Λιγοστοί οι διαβάτες, λιγοστά τα γνώριμα ζώα που μεταφέρουν φορτία, πανταχού παρούσες οι διάσημες τροφαντές και καλοζωισμένες γάτες του νησιού να μαζεύουνται έξω από το δελφίνι και να υποδέχονται τους λιγοστούς επιβάτες. Η Ύδρα του Τέτση σε υποδέχεται ντυμένη τα γκρί χειμωνιάτικά της χρώματα και σε παρασύρει μέσα στο χειμώνα σε άλλες εποχές. Βλέπες την παραλία όπως την κατέγραψε ο φακός στην υπέροχη και αξεπέραστη ταινία "Το κορίτσι με τα μαύρα" και έχεις την εντύπωση ότι από κάποιο στενό θα βγεί σαστισμένη η Λαμπέτη προσπαθώντας να αποφύγει το επίμονο φλερτ του Δ. Χορν.
Μοναδικός ήχος αυτός του ρολογιού της Μητροπόλεως να σημαίνει την ώρα και μαζί την ώρα της αναχώρησης. Η Ύδρα το χειμώνα είναι για τους λίγους, τους εκλεκτούς, τους αναζητητές μιας άλλης βιοτής μακριά από ανέσεις και δήθεν κουλτουριάρικα τσιτάτα. Είναι η Ύδρα της περισυλλογής και της πνευματικής κατάνυξης. Η Ύδρα των εσωτερικών αποδράσεων.
http://odosaeginis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_30.html
http://odosaeginis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_30.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου