Ο ΤΥΠΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Γεννήθηκε στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) της Μακράς Ασίας, σπούδασε στην Ακαδημία των Κυδωνιών , η εργατικότητα του και η φιλομάθεια τον έκανε να ξεχωρήση και να τον προσέξουν οι δάσκαλοι του. Στην πόλη των Κυδωνιών υπήρχε η συνήθεια οι πλούσιες οικογένειες να κοσμούν την πόλη τους με κοινωφελή ιδρύματα αλλά και να προσφέρουν υποτροφίες σε ευέλπιδες νέους με αντάλλαγμα, οι νέοι αυτοί μετά να προσφέρουν τις γνώσεις τους στην πόλη. Έτσι αποφασίστηκε ο Κων/νος Τομπρας να εκμάθει και εισαγάγει την νέα μέθοδο διδασκαλίας (αλληλοδιδακτική) και την τέχνη της τυπογραφίας, στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) , τις δαπάνες αυτής της εκμαθήσεως ανέλαβε η οικογένεια Σαλτέλλι , με ενέργειες λοιπόν του Σαράφη απεστάλη στην Βιέννη και το Παρίσι μαζί με τον συσπουδαστή του Γεώργιο Κλεόβουλο από την Φιλιππούπολη, ο οποίος και αυτός σπούδαζε στην Ακαδημία των Κυδωνιών.
Μετά την επάνοδό του το έτος 1818 δίδαξε στον Αντώνιο Χαδεμένο την μέθοδο της αλληλοδιδακτικής, την οποία και αυτός πρώτος εφάρμοσε στα δημοτικά σχολεία των Κυδωνιών.
Αλλά αυτό που κυρίως έφερε ο Κ Τόμπρας στο Αϊβαλί ήταν ένα πλήρες τυπογραφείο ( μηχανήματα, Ελληνικά τυπογραφικά στοιχεία κλπ) , έτσι μεταφύτευσε στην πατρίδα του την τυπογραφική τέχνη, συστήθηκε λοιπόν το τυπογραφείο των Κυδωνιών με δαπάνες του προύχοντα Χατζή Παρασκευά Σαλτελλι, το τυπογραφείο στεγάστηκε σε οίκημα πλησίον της Ακαδημίας από το 1819 υπό την διεύθυνση του Κ Τόμπρα. Μέχρι την επανάσταση του 1821 και την καταστροφή της πόλης των Κυδωνιών εκτυπώθηκαν σ’ αυτό τα πιο κάτω βιβλία:
- «Η Ελληνική γραμματική» ( 2 τόμοι) του Σαράφη.
- «Συμβουλαί προς την θυγατέρα μου» μετάφραση εκ του Γαλλικού από την αδελφή του Καίρη, Ευανθία
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι από της αλώσεως μέχρι το νέο ελληνικό κράτος, που δημιουργείται με την Επανάσταση του 1821, μπορούσε να στηρίζεται σε μια παράδοση ελληνικής βιβλιοπαραγωγής τρισήμισι αιώνων με 7.000 περίπου τίτλους.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ
Η επανάσταση των Κυδωνιών (Αϊβαλί) και την επικείμενη καταστροφή της πόλης προέβλεψε ο Κ Τόμπρας, συσκεύασε λοιπόν τα τυπογραφικά εργαλεία και μηχανήματα και ζήτησε από τον διοικητή της παραπλεούσης μοίρας Ιάκωβο Τομπάζη να διασώσει το τυπογραφείο, δυστυχώς όμως όταν έφθασαν προς τούτο οι αποσταλέντες άνδρες από τον ναύαρχο Τομπάζη ήταν πια αργά, οι Τούρκοι , είχαν βάλει φωτιά και το τυπογραφείο της πόλης είχε γίνει παρανάλωμα του πυρός. Ο Τόμπρας διασώθηκε και πήγε στα Ψαρά και κατόπιν πήγε στην Ύδρα.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Ο Δημήτριος Υψηλάντης όταν ήρθε από την Τεργέστη, έφερε μαζί του πολεμοφόδια και ένα πλήρες τυπογραφείο, υπήρχε ανάγκη εμπείρων τεχνιτών να το επανδρώσουν, ποιος άλλος από τον Κωνσταντίνο Τόμπρα θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το έργο; Τον Ιούλιο του 1821 ιδρύθηκε το πρώτο τυπογραφείο της επανάστασης στην Καλαμάτα σε ένα τζαμί, με διευθυντή την Κ Τόμπρα, εκεί εκτυπώθηκαν:
- Προκηρύξεις
- Επίσημα έγραφα της διοικήσεως.
- Η εφημερίδα «Σάλπιγξ Ελληνική» που συντασσόταν από τον Θεόκλητο Φαρμακίδη( εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε την ποιοτική διαφορά Ελλήνων και Τούρκων : Επί ολόκληρης της κραταιής Οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν υπήρχε ούτε μία εφημερίδα Τούρκικη ενώ στην μόλις απελευθερωθείσα Ελλάδα εξεδόθει η πρώτη μικρά εφημερίς).
Το τυπογραφείο αυτό μετά από λίγο μεταφέρθηκε στην Κόρινθο, όπου και καταστράφηκε από τους Τούρκους του Δράμαλη, ο Τόμπρας διέφυγε τον κίνδυνο και πήγε στο Άργος.
ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΥΔΡΑΣ
Το 1824 ο Κ Τόμπρας ανέλαβε την διεύθυνση του δημόσιου τυπογραφείου της Ύδρας, και εκεί εργάστηκε εκδίδων από τον Μάρτιο του 1824 την εφημερίδα « ο φίλος του νόμου». Ο Κωνσταντίνος Τόμπρας εργάστηκε σε όλη την επανάσταση την τέχνη του Γουτεμβέργιου προσφέρων με τον τρόπο του στην επιτυχία των σκοπών της, αλλά και μετά από αυτήν συνέχισε δημιουργώντας τις νέες γενιές τυπογράφων που συνέβαλαν στην πνευματική και οικονομική πρόοδο του Ελληνικού κράτους.
Ο Φίλος του Νόμου ήταν εφημερίδα που εκδίδοταν επί τρία χρόνια (1824-1827) στην Ύδρα από τον Ιταλό φιλέλληνα Ιωσήφ Κιάπε (Giuseppe Chiappe)[1][2]. Ήταν η μακροβιότερη εφημερίδα της Ελληνικής Επανάστασης.
Κυκλοφόρησε πρώτη φορά στις 10 Μαρτίου του 1824 και έβγαινε δύο φορές την εβδομάδα, Δευτέρα και Παρασκευή. Ενώ ξεκίνησε ως ανεξάρτητη εφημερίδα (στον πρόλογο της μάλιστα έγραφε Προκύπτει τέλος πάντων εις φως ο Φίλος του Νόμου... Η ονομασία του αρκεί να βεβαιώση καθένα δια την ειλικρινή ουδετερότητα, την οποία θέλει φυλάξει και δια το μίσος του κατά των φατριών. Εμείς θέλομεν να βασιλεύη ο Νόμος και κανείς ποτέ περισσότερον παρ' αυτόν να μην ισχύση...), με το διάταγμα 972 της 14ης Απριλίου του 1824, έγινε επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της Διοίκησης, άλλαξε ο τίτλος από Ο Φίλος του Νόμου, εφημερίς της νήσου Ύδρας σε Ο Φίλος του Νόμου, εφημερίς της Διοικήσεως και της νήσου Ύδρας και άρχισε να τυπώνεται στο πιεστήριο που ήταν δωρεά του Γάλλου εκδότη και φιλέλληνα Φιρμέν-Ντιντό (Ambroise - Firmin Didot). Δημοσίευε αποφάσεις, ψηφίσματα, πράξεις και εγκυκλίους του Εκτελεστικού και τα πρακτικά του Βουλευτικού αλλά και ειδήσεις σχετικά με πολεμικές επιχειρήσεις και τις εξελίξεις στον εμφύλιο πόλεμο εκφράζοντας τις επίσημες απόψεις της διοίκησης.
Τον ενάμισι περίπου χρόνο που ήταν όργανο της διοίκησης είχε προκαλέσει την ενόχληση μελών του Βουλευτικού, καθώς ελεγχόταν από τους αδερφούς Κουντουριώτη (όπως και πριν γίνει όργανο της Διοίκησης) και ζητούσαν την μεταφορά της στο Ναύπλιο και την αφαίρεση από τον τίτλο της αναφοράς της Διοικήσεως. Παρέμεινε όργανο της διοικήσεως μέχρι τον Οκτώβριο του 1825 οπότε ξεκίνησε στο Ναύπλιο η έκδοση της Γενικής Εφημερίδας της Ελλάδας, μετά την έκδοση της οποίας Ο Φίλος του Νόμου συνέχισε να εκδίδεται ως ανεξάρτητη πλέον εφημερίδα, οπότε και αυξήθηκαν τα άρθρα για την παιδεία, την ελευθεροτυπία κ.α.. Αφότου άρχισε να εκδίδεται ξανά ως ανεξάρτητη εφημερίδα, στηλίτευε τον «κοτζαμπασισμό» και ασκούσε έντονη κριτική στη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος, όταν όμως ο εκδότης της τελευταίας Θεόκλητος Φαρμακίδης διώχθηκε, ο Φίλος του Νόμου τον στήριξε.
http://igaiolos.blogspot.com
WIKIPEDIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου