Άνοιξη στο άγγιγμά σου
Λουλούδιασμα των ημερών
Ταραχή μεγάλη στα πέλαγα του λογικού
Ποτάμια που βράζουνε οι παλμοί της καρδιάς
που ταράζουνε κάθε σταγόνα
αυτού του κορμιού
Πήρες λίγο απ' όλα τ'αγαπημένα
τα έπλασες με τα δικά σου χέρια
και τα'κλεισες σ'ένα χαμόγελο
σε δυό κουβέντες
Κρύβεις τον άνεμο και την αλμύρα
στις ανάσες σου
Κρύβεις μια χούφτα θάνατο
στην ανοιχτή παλάμη σου
και γελώντας
τον εκτοξεύεις ψηλά με μία κίνηση
δίχως καμία σκέψη
Τον λευτερώνεις
και φτάνει όσο κουράζεται η ματιά
πάνω απ' τα σύννεφα

ΡΕΣΤΙΑ, 1993